Lidka: Osoba mająca problem, Sylwia: Dająca rady. Lidka: Cześć. Sylwia: Cześć! Co masz taką smutną minę? L. Ah... Nic... Po prostu podoba mi się ten z III c, a nie wiem co mam zrobić aby zwrócił na mnie uwagę. S. Pomogę Ci! L. Nie musisz! Przecież i tak ten piękny koleś ma już dziewczynę... S. Odbij go! L. Jak? Jak on nawet nie wie, że istnieję. S. To się pokaż! Przyjdź jutro w tej czaderskiej niebieskiej bluzce w kratkę, muśnij usta szminką, rozpuść włosy, kręć się koło niego, puszczaj mu oko no i ważne abyś często się śmiała. Zobaczysz po miesiącu będzie twój! L. Ale... S. Żadnych ale! L. Wiesz, nie jetsem aż tak odważna jak ty. S. Czas się przełamać:) L. No... Ale... S. No już, diź się przygotować na jutro i co ważne: uśmiechaj się! L. Okej... :) Następnego dnia. S. I jak? L. Rzucił ją! S. Uuuuu! Tak szybko? L. spodobał mu się mój śmiech a także: naturalność. Nie umalowałam się tak jak mi kazałaś-wiem, zę nie znosi wytapetowanych dziuń. Ale.... Mamy dzisiaj randkę w central parku! S. świetnie! Mówiłam, że śmiech zawsze działa. Ale o naturalności nie wspomniałam, za to ten błyszczyk to.... L. Już dzięki:) S. No, no, rodzi się uwodzicielka! L. Może <<śmiech obu dziewcząt>> Pisałam sama! Myślę, że pomogłam. Problem z zadaniem? Postaram się je rozwiązać!
