Droga Kasiu! Kreśląc te parę słów, opiszę Ci najbardziej znaną legędę mojego regionu. ,,Skrzatek' jest pozostałością dawnych, pogańskich wierzeń w duchy opiekuńcze domu. Każde domostwo posiadało swego opiekuna, czasem był to przodek lub jakieś pomniejsze bóstwo. Składano im ofiary: kawałek posiłku lub kilka kropli napoju z naczynia. Przybierał on postać czarnego kurczęcia, czasem innego stworzenia, w mokre dni w odludnym miejscu oczekiwał ludzkiej łaski i miłosierdzia. Jeśli ktoś go przygarnął, najczęściej w opowieściach robiła to osoba uboga, skrzatek po stokroć dobroczyńcy się odwdzięczał. W cudowny sposób nigdy w tym domostwie nie brakowało na chleb i do chleba. Znalazło się złote jajko czy kupka talarów. Wszelkie nieszczęścia omijały domostwo. Tak skrzatek za okazane serce dziękował. Mam nadzieje, że legenda o Skrzatku spodobała Ci się. Teraz muszę kończyć list, bo mam do odrobienia pracę domową. Pozdrawiam cię i całuję, oraz czekam z niecierpliwością na Twoją legendę. Twoja przyjaciółka Kinga
