Ja o moim mieście zrobiłem tak (może coś pomoże): Legenda o powstaniu Nowego Tomyśla Dawno, dawno temu żył sobie młody człowiek, imieniem Jan. Człowiek ten, skromny zawsze i pracowity własną osadę mieć zapragnął. Naradził się Jasiek z przyjacielem i po pożegnaniu bliskich wyruszył z nim na spływ pobliską rzeką, aby znaleźć ziemię na osadę. Płynęli oni i płynęli, aż wydawać by się mogło, że przystanąć zamiaru nie mają. Teren stawał się coraz bardziej bagnisty, że trudno było im płynąć. Wtem wiosła ich łodzi wpadły do wody. Jaś powiedział do swego towarzysza: -Przyjacielu mój, drogi. Bez wioseł daleko nie zapłyniemy. Nie wiem, co robić… -Jaśku! To myśl zamiast biadolić! – krzyknął kamrat. -Już wiem! To tu, na bagnach osadę założymy, a zwać ją będziemy Nowy Tomyśl, na pamiątkę tego coś powiedział, bośmy tym słowom nowe znaczenie nadali. Bagna fosę stanowić nam będą – stwierdził Jaśko. Tak powstał Nowy Tomyśl, a na pamiątkę tej wyprawy łódź bez wioseł w swym herbie rodowym Jan umieścił. Ponad dwieście lat temu potomek Jana – Feliks Szołdrski o prawa miejskie dla Nowego Tomyśla się wystarał. Łódź bez wioseł, którą jego przodek na pamiątkę swej przygody obrał, jako herb rodowy została herbem miasta. Karol Kaczmarek
