A. Dialog Rozmowa co najmniej dwóch osób na określony temat, w której poszczególne postaci są na przemian mówiącymi (nadawcami) i słuchającymi (odbiorcami). Podstawowe funkcje dialogu: charakteryzacyjna – sposób wypowiadania się postaci (np. krzyk) i treść jej wypowiedzi dostarcza informacji o osobie mówiącej i o osobie opisywanej; fabularna – rozmowy postaci są istotnym elementem kreującym zdarzenia w dramacie, ich występowanie, mające najczęściej układ przyczynowo-skutkowy, posuwa akcję do przodu; informacyjna – wypowiedzi postaci powiadamiają o okolicznościach, które nie są bezpośrednio ukazane na scenie lub opisane w tekście dramatu. Konwersacja – rodzaj spokojnego dialogu w dramacie polegający na stawianiu pytań i odpowiadaniu na nie, wyjaśnianiu i informowaniu się wzajemnym postaci. Stychomytia – żywy dialog w dramacie, mający charakter sporu, w którym repliki (odpowiedzi) mają często charakter sentencji, a ich rozmiar odpowiada rozmiarowi wypowiedzi partnera. Wypowiedzi poszczególnych postaci są jednowersowe. W przypadku, gdy wypowiedzi bohaterów są dwuwersowe mamy do czynienia z dystychomytią. Przykład: Kłótnia Kreona i Edypa („Król Edyp” Sofoklesa, epeisodion II) jest stychomytią przechodzącą w dystychomytię. etapy rozwoju akcji Akcja – układ zdarzeń w utworze dramatycznym zmierzający do osiągnięcia określonych celów zdynamizowany przez konflikty, perypetie czy intrygi. Akcję rozpoczyna ekspozycja (zawiązanie się akcji) - zdarzenie, które musi mieć charakter konfliktotwórczy (prowokuje rozwój kolejnych wypadków). Powstały konflikt pogłębia się aż dochodzi do punktu kulminacyjnego, by poprzez perypetię dojść do rozwiązania (w komedii jest to najczęściej happy end a w tragedii katastrofa). Katastrofa – klęska bohatera tragedii poprzedzająca bezpośrednio rozwiązanie akcji utworu; jest ona wynikiem zależności losu bohatera od sił wyższych. Przykład: Klęską Edypa jest to, że spełniła się nałożona na niego klątwa, a bohater oślepił się i skazał na wygnanie z Teb, przyjmując tym samym wyrok losu. Perypetia – zdarzenie odmieniające przebieg akcji dramatycznej, komplikujące jej dotychczasowy rozwój i stawiające bohatera utworu wobec nowych okoliczności, które powodują przełom w jego kolejach życiowych.
