O powstaniu jednokomorkowcow jadrowych (eukariotycznych) z jednokomorkowcow bezjadrowych (prokariotycznych) mowi teoria endosymbiozy. Otoz proces ten przebiegal w kilku etapach. Przypuszcza sie ze w pierwszym etapie cudzozywne prakomorki utracily swoja sciane komorkowa co pozwolilo im osiaganie znacznych rozmiarow i pochlanianie wiekszych czasteczek pokarmu. Proces pochlaniania czasteczek pokarmu byl tutaj kluczowy. Nie nastepowal przez wchlanianie ale przez endocytoze - czyli oblanie tych czastek cytoplazma. W zwiazku z takim sposobem pobierania pokarmu wytworzyl sie caly system bloniastych pecherzykow korytarzy i uchyłko. Powstaly w ten sposob organelle charakterystyczne tylko dla eukariotow np. aparat Golgiego lizosomy czy siateczka srodplazmatyczna. W nastepnym etapie podejrzewa sie ze pecherzyki zaczely sie gromadzic wokol genoforu przez co nastapilo odgrodzenie materialu genetycznego od cytoplazmy i powstanie jadra komorkowego. W dalszym etapie prakomorka eukariotyczna musiala wchlonac bakterie tlenowe i przeksztalcic je w endosymbionty ktore pozniej przeksztalcily sie w mitochondria. U czesci komorek eukariotycznych nastapilo rowniez pochloniecie sinic i przeksztalcenie ich w plastydy.
