Pewnego dnia, miałam zaszczyt znaleźć się na przyjęciu u księżniczki Wandy i króla Stanisława.Oglądałam przeróżne komnaty, kiedy usłyszałam płacz dziecka. Zdziwiłam się, ale poszłam za odgłosem. Po 10 minutach doszłam do wilkiej, pustej komnaty, gdzie na środku sali siedziało 3-letnie dziecko ubrane w piękną suknię. Podbiegłam do niego i zapytałam gdzie są jego rodzice. Julia -tak miała na imie dziewczynka- powiedziała, że się zgubiła na przyjęciu. Zabrałąm ją na ręce i zaniosłam do komnaty, w której odbywało się przyjęcie. Tam zobaczyłąm, że jest strasznie cicho i szyscy czekoś szukają. Podeszłam do służby, a oni z wielką radością zaprowadzili mnie do króla. Nie wiedziałam jak się zachować wobec króla, lecz on tylko spojrzał na mnie i mnie mocno przytulił. Okazało się, że zginęła córka księżniczki i dlatego wszyscy szukali dziecka. Od tej pory stałam się członkiem rodziny królewskiej. Spotykałam się z księżniczką Wandą i jej córeczką, jeździłąm na polowania z królem. nie wiem czy moze byc... ?? Pewnej pięknej soboty, jak co tydzień, wyruszyliśmy na polowanie z królem. MIałam tylko patrzeć, jak król poluje na zwierzynę. W pewnej chwili zobaczyliśmy wielkiego niedźwiedzia. Na początku nas nie zauważył, lecz gdy został zraniony strzelbą z łuku, zrobił się wściekły. Zaczął biegać i ranić swoimi pazurami kogo popadnie. Wtem niedźwiedź skoczył na króla. Przerażona nie wiedziałam czy uciekać jak wszyscy, czy pomóc królowi. Zdecydowałam się na to drugie. Chociaż nie umiałam szczelać z łuku, zrobiłam to. Niedźwiedź znieruchomiał, a ja nie czekając długo złapałam miecz i wbilam go w zwierzę. Oczekiwałąm w napięćiu co się stanie, gdy zwierzę adło przedemnie, a król uścisnął mnie. Był trochę ranny więc wsiedliśmy na konia, który zaplątał się w krzew i wróciliśmy na zamek. Tam król wydał wielką ucztę na moją cześć. ;D jak nie pomogłam to sorry:(
