Pesymistyczne i optymistyczne wizje świata ludzkiego w literaturze baroku i oświecenia.   Temat związany z przygotowaniem do próbnej matury. Proszę o pomoc w związku z tym tematem, przydadzą się dowolne materiały, z góry dziękuję.

Mikołaj Sęp Szarzyński Sonet IV Sonet odwołujący się do filozfii św. Augustyna (człowiek jest rozdarty pomiędzy tym co duchowe- czyli dobre a tym co cielesne- czyli złe). Ukazuje człowieka jako jednostkę rozdartą między światem boskim a ziemskim, duchowością a cielesnością. Podmiot liryczny jest przekonany o potrzebie walki. Twierdzi, że szatan i rzeczy materialne próbują przywieźć człowieka do zguby. Ciało także dąży do ziemskiej rozkoszy, pragnie przejąć dominację nad duchem. Człowiek jest ukazany jako wątła istota, zmagająca się z siłami zła. Zatem człowiek w swoim życiu prowadzi ciągłą walkę ze światem, który go otacza, musi opierać się pokusom. Rzeczywistość może doprowadzić go do klęski.