1.Coda to szerzej rozbudowane zakończenie. Często o charakterze improwizacyjnym lub oparte na motywach zaczerpniętych z tematów. Występuje po repryzie w formie sonatowej. 2. W repryzie następuje ujednolicenie tonacyjne obu tematów; 3. Forma sonatowa (najczęściej w tempie allegro jako tzw. allegro sonatowe) składa się ze stałych współczynników – ekspozycja, przetworzenie, repryza oraz niestałych – wstęp, koda (wł. coda). Ekspozycja Wyróżnia się cztery odcinki związane z przeciwstawianiem dwóch zasadniczych tematów : I temat w tonacji zasadniczej zwany tematem głównym, często o energetycznym charakterze; łącznik modulacyjny do nowej tonacji; II temat, zwany tematem przeciwstawnym, zazwyczaj śpiewny. W utworach utrzymanych w tonacji majorowej (durowej) występuje on często w tonacji dominanty (np. C – G), w utworach minorowych (molowych) – pojawia się w tonacji równoległej (np. a- C). Możliwy jest jednak również inny stosunek tonacji. epilog zawierający myśl końcową w tej samej tonacji co temat drugi, kończący całą ekspozycję. Wymienione ogólne założenia ekspozycji formy sonatowej są przez kompozytorów w różny sposób realizowane. Obecność dwóch tematów czyli tzw. dualizmu tematycznego uznawana jest za jedną z głównych cech tej formy. Przetworzenie Ma budowę swobodną, nie ujętą w ustalone schematy. Wykorzystywany bywa materiał motywiczny obu tematów, epilogu lub łącznika, a także bywają wprowadzane ich warianty motywiczne lub motywy zupełnie nowe. Są one poddawane różnym sposobom opracowania, ze szczególnym wykorzystaniem progresji na tle stale zmieniających się tonacji i często wzmożonego ruchu rytmicznego. Punktem kulminacyjnym przetworzenia jest mocna kadencja, wprowadzająca tonację dominantową, przygotowującą wejście repryzy. Niekiedy pojawia się myśl samodzielna, rodzaj nowego tematu. Przetworzenie w najsilniejszym stopniu decyduje o ewolucyjnym, dynamicznym charakterze formy sonatowej. Oczywiście nie jest to kopia z netu, tylko tekst opracowany i pisany ręcznie. Pozdrawiam.
