Obyczaj Ślubowanie. Polega ono na tym, że rycerz wybiera damę swojego serca i ślubuje jej np. Tak jak Zbyszko Danusi, że w Krakowie nad karczmą powiesi tarczę na której napisze, iż Danuta jest najurodziwszą i najcnotliwszą między pannami, które są we wszystkich królestwach, a jeśli ktoś się z nim sprzeciwi to Zbyszko będzie z nim walczył. Także ślubował Danuśce, że przyniesie jej pawie pióra z czubów niemieckich, by pomścić śmierć jej matki oraz ślubował jej, że będzie usługiwał jej i innym damom przy stole. Dama ta niekoniecznie musiała w przyszłości zostać jego żoną, zdarzały się przypadki, że rycerz składał ślubowanie przed małżonką swego władcy albo innego ważnego rycerza. Obyczaj rycerskiego ślubowania nie był wprawdzie polski, jednakże Mazowsze, leżąc na rubieży niemieckiej i widując często rycerzy z dalekich nawet krajów, znało go lepiej nawet niż inne dzielnice i naśladowało dość często.
