Opis przezyc Nel

Po długiej rozłące i błąkaniu się po pustyni, gdy dzieci wpadły w objęcia ojców nastała wielka radość. Ojciec chwycił na ręce Nel swój odzyskany mały skarb, a tata Stasia długo trzymał swojego bohatera przy piersi. Życie wszystkich wypełniło się na nowo pogodą i szczęściem, a tęsknota i poprzednia rozłąka powiększyła jeszcze radość. Podczas podróży do Port-Saidu dzieci stały się obiektem powszechnego zainteresowania. W kabinie dzieci opowiadały o swoich przeżyciach ojcom i nie mogli się nacieszyć sobą nawzajem. Nel szczebiocąc jak ptaszek opowiadała ich przygody, a pan Rawlison słuchając tych historii z trudnością hamował łzy, a pan Tarkowski nie posiadał się z dumy i szczęścia.

Na początku książki Nel była radosna. Tęskniła za ojcem. Wierzyła, że Staś potrafi wszytsko. Bardzo kochała Stasia. Była wytrwała.