Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj, Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj. Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj, zielony gaj. W tym gaju tak ponuro, że aż przeraża mnie. Ptaszęta za wysoko, a mnie samotnej źle. Ptaszęta za wysoko, a mnie samotnej źle, samotnej źle. Wtem harcerz idzie drogą. Stokrotko, witam cię! Twój urok mnie zachwyca, czy chcesz być mą, czy nie? Twój urok mnie zachwyca, czy chcesz być mą, czy nie czy nie, czy nie? Ma miłość jest ogromna, głęboko w sercu skryta I nikt jej nie odgadnie, i nikt jej nie odczyta. I nikt jej nie odgadnie, i nikt jej nie odczyta czyta, czyta.
Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj, Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj.
