Rozmowa w pociągu o książkach- opowiadanie z dialogiem.

Pewnego słonecznego dnia, gdy jechałam pociągiem do Szczecina usiadłam sobie na siedzeniu przy oknie. Była taka ładna pogoda i słońce świeciło akurat w moją stronę. Postanowiłam poczytać moją ulubioną książkę, którą . napisała moja mam, gdyż była ona pisarką. Gdy zaczełam czytać pociąg stanął na stacji i weszli nowi podróżnicy. Pewna młoda dziwczyna usiadła obok mnie. Pomyślałam sobie ze pewnie jest w moim wieku . Po jakiś pięciu minutach ona także wyjeła książkę. Spojrzałam nieco w jej strone i ujrzałam taką samą okłdka jaką ja trzymałam w swoich rękach. Uśmiechnełam się do siedzącej obok mnie dziewczyny i zaczełam rozmowe: - Cześć... - uśmiechnełam się niezręcznie i mówiłam dalej - tak się składa że czytamy takie same książki ... Jestem ciekazw twojeje opini , gdyż  napisała ją moja mama.. - Witaj, moze najpierw się przedstawie. Jestem Weronika a ty jak sie nazywasz ? - Ja nazywam się Ania i mam 16 lat ... tak z ciekawość się spytam... a ty ile masz lat bo coś mi się zdaje ze jesteśmy w odobnym wieku -  16 tyle co ty .... A co do książki jest ona bardzo ciekawa i zarazem tajemniecz . Bardzo lubie czytać takie opowiadania ... - to niesamowite bo ja także mam słabość to takich książek ... - Są bardzo ciekawe a zarazem pouczające... twoja mama ma naprawde talen do pisania, mozesz jej powiedzieć ze mam cała kolekcje takich oto książke :) - Napewno się ucieszy jak jej to powiem .... właśnie do niej jade ... Szybko nawiązałam z nią kontakt. COś między nami było, gdyż lubiła czytać takie same ksiązki jak ja.  Rozmiawiałyśmy dalej ... - A oprócz książek przygodowych lubisz jeszcze jakieś ? - Tak ... może zabrmi to dziwnie ale bardzo interesują mnie lektury, które czytamy w szkole ... - oj tak zabrzmiało to dziwnie ..... Ja chociaż czytam mnóstwo książek ... to jakoś lektur nie " zmnoszę" - Tak ... haha .... wiedziałam ... każdy mi to powtarza.. - tak tak ... Ojejku zaraz bede musiała wysiadac ..... bardzo miło mi było cie poznać .... mam nadzieje ze to nie bedzie nasze ostatnie spotkanie - Mi rownież jest bardzo miło DOZOBACZENIA - PA. - tylko nie zapomnij powiedzieć mamie o jej wspaniałych ksiązkach - niezapomne ! napewno nie zapomne PAPA !