Gdzieś na bezludnej wyspie żyło kochające się rodzeństwo. Brat o imieniu Kamil i starsza o 10 lat siostra Ewa. Bardzo się kochali i dzięki temu razem przeżywali żywot na całkowicie bezludnym terenie. Ewa z Kamilem czesto się kłócili ale zawsze znajdywali porozumienie. Choć Ewa była starsza to jej bart zaskakiwał ją zwinnością, pomysłowością a takżke spostrzegawczością. Wyspa , na której brzebywali była niewielka, natomiast bardzo ładna. Znajdowało się tam, mnóstwo zieleni a także zwierząt. Na drzewach rosły smaczne owoce , które były najważniejszym elementem spożywanym przez Ewę i Kamila. Na śrdku wyspy znajdował się duży las, natomiast za nim można było spostrzec małe jezierko pełne ryb. Ryby były także jednym z elementóe spożywanych przez dwójkę dzieci. Przed pięcioma laty na tych pięknych terenach Ewa i Kamil żyli z rodzicami czyli wyspę zamieszkiwały cztery osoby. Niestety po wielkiej powodzi jaka miła miejsce na tych oto terenach rodzice zmarli. Dzięki temu wydarzeniu dzieci bardzo zmądrzały i razem postanawiają odkryć jak najwięcej "skarbów" tej wyspy. Na tej oto wyspie praktycznie nie ma zimy a jak już jest to jest ona bardzo łagodna. Latem temperatura jest bardzo wysoka nartomiast zimą najnizsza temperatura to minus jeden stopien. Dzieci tam przebywające uczą się przede wszystkim odpowiedzialnpści i współpracy. Są oni bardziej zgrani niż rodzeństwo w eksluzywnych miastach. Ewa marzy o tym aby wydostać się z tych terenów gdyż martwi się o swojego brata, który ma chorobę nieuleczlną i musi być stale pod opieką lekarzy. Do tych czas zajmowała się nim mama, która z wykształcenia była lekarzem, ale od pięciu lat nie był on badany. DO tych cvzas dzieci są zdrwe i zawsze uśmiechnięte.
