Rozpoczęcie akcji wygląda następująco: każdy z uczestników, czyli Zośka, Alek , oddziały polskich sił zbrojnych z granatamiipistoletami oraz butelkami zajmują miejsca.Dobija godzina 17.00.Dowódca warszawskiej chorągwi Szarych szeregów- Orsza daje znak do rozpoczecia akcji. Chłopcy w napięciu oczekują na wieźniarkę.Na twarzach maluje sie niepokója zarazem szczescie i nadzieja, że uwolnią Rudego z rąk gestapowców.Z uwagą wpatrują sie w skrzyżowanie ulicy Bielanskiej i długiej, mając nadzieje,ze wszystkopójdzie zgodnie z planem.Ale oto niespodziewanie pojawia sie granatowy policjant ktory widzi pistolet u jenego z chłopców. Zośka ostrzega policjata, aby odszedł, ten jednak wyciąga rewlower i podnosi go w kierunku zOŚKI.Chłopak widząc to, naciska na spust,jednakże policjant sie broni i pada na ziemie. Już widac zblizająca sie karetke, ktora niespodziewanie skreca w Długą zamiast w Nalewki. Chłopcy nie czekaja, az samochod zniknie im z oczu. Szybko i zwinnie wyskakuja na drogę i rzucają butelkamiz benzyną na maske karetki wieziennej. Z płonącej szoferki wyskakuja Niemcy oraz oficer ss,który celuje pistoletem w Alka, ten jednak zdąza sie obronic i strzela w SS-mana, ktory pada zabity. Gestapowcy zaczynają ostrzeliwac Polaków. Zaczyna sie strzelanina. Padają pierwsze ofiary,chłopcy są szybsi i bardziej prezyzyjni. Akcja jest dobrze zaplanowana, jednak na przeszkodzie stoi ukryty za autem Niemiec,ktory gwałtownie wyskakuje i strzela w filary Arsenału, za którym ukrywają sie Alek i Zośka. Wszyscy strzleją w hitlerowca, lecz ten jest świetnie ukryty. Pierwszy przełamuje lody Zośka, a za nim wybiegająpozaostali uczestnicy, jeden z nich postrzelił gestapowca.Chłopcy dobiegają do iweźniarki,wzrokiem szukają Rudego. Otwierają drzwi od szoferki, z której wypada 25 zmarnowanych więźniow, dopiero za nimi w głebi karetki leży Rudy. Chłopcy wyciągają go, i wracają szczęśliwie do domu.
