Lakonia – kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji,położona w południowo-wschodniej części Półwyspu Pelopońskiego. Uczono tam mówić i odpowiadać na pytania możliwie jak najkrócej dlatego ten styl nazywany jest lakonicznym sposobem mówienia.Lakonia jest krainą górzystą, przebiega tędy pasmo gór Tajget z najwyższym szczytem o tej samej nazwie wznoszącym się 2407 m. nad poziom morza. Najdłuższą rzeką Lakonii jest przepływająca przez Spartę rzeka Ewrotas. Linie brzegowa silna rozczłonkowana z półwyspami Mani i Lakońskim wrzynającymi się daleko w głąb morza. Lakonia ze stolicą w Sparcie tworzyła w starożytności silne militarnie państwo. Powstał tu związek Peloponezki. W II tysiącleciu p.n.e Lakonia została podbita przez Achajów, a od 146r p. n. e. znalazła się pod kontrolą Rzymian jako część prowincji rzymskiej Achaja. W VI wieku n.e. podbita przejściowo przez Słowian. W okresie średniowiecza na jej terenie toczyły się walki pomiędzy Słowianami, Turkami, Frankami i Bizancjum i kraina często zmieniała właścicieli. W XIX wieku włączona do niepodległej Grecji.
Lakonia- kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji.Największym miastem była Sparta.Uczono tam mówić i odpowiadać mozliwie jak najkrócej dlatego ten styl mowienia nazywany jest lakonicznym. W Lakonii powstał Związek Peloponeski.W II tysiącleciu p.n.e.Została podbita przez Achajów, później Rzymian, nastepnie Słowian. W XIXw. włączona do niepodległej Grecji Kraina górzysta, przebiega tedy pasmo gór Tajget. Najdłuższa rzeka-Ewrotas(daw. Eurotas)
