Wyrazy lub grupy wyrazów, formalnie nie tworzące zdania (ponieważ nie mają formy osobowej orzeczenia), wyrażające jednak te same treści, co zdania. Piękna pogoda./ Cisza./ Uwaga!/ Kto tam?/ Nigdy więcej wojny!Nie palić!/ Wystrzegać się złodziei! O pełnej treści równoważników zdań informuje kontekst lub sytuacja. (Jest) Zima, (pada) śnieg./ Kto tam (puka)?/ Polacy (są) pierwsi na mecie. Równoważniki stanowią również części składowe wypowiedzen złożonych.Ten sobie mówi i ten sobie mówi, pełno radości i krzyku. Wszystko, co tylko mogłem przeżyć, już za mną. W wypowiedzeniach złożonych najczęściej jako równoważniki zdań występują konstrukcje z imieslowami nieodmiennymi. Siedział przy stole, czytając gazetę. Przeczytawszy gazetę, wyszedł z domu. W zakresie imiesłowowych równoważników zdań często zdarzają się błędy, wynikające głównie z nieznajomości dwóch podstawowych zasad ich stosowania, a mianowicie: zasady tożsamości podmiotów zasady jednoczesności lub uprzedniości czynności – w zdaniu głównym i w równoważniku zdania.
Imiesłowowy równoważnik zdania to wypowiedzenie zawierające zamiast orzeczenia formę imiesłowu przysłówkowego (współczesnego lub uprzedniego). Imiesłowowe równoważniki zastępują zdania podrzędne. W wypowiedzeniu nadrzędnym i w imiesłowowym równoważniku zdania musi występować ten sam podmiot. przykład np. Gdy się obudził, poczuł przejmujący chłód. Idąc do lasu napotkaliśmy wiewiórkę.
