Siedziałam na mokrej od rosy zielonej trawie. Patrzyłam w dal na zachwycające, wysokie góry pokryte na wierzchu lekką mgiełką. Przedemną roztaczał się widok na rozległy las, w którym drzewa szumiały poruszane wiatrem. Żywe barwy konar drzew rzucały cień na mały staw. Znajdowały się w nim różnorodne morskie stworzenia, zaczynając od ryb a koncząc na łabędziach, których białe pióra wydawały się lśnić. W oddali słyszałam rechotanie żab oraz melodię wygrywaną przez, latające nad moją głową skowronki. Niedaleko rosły zapierające dech w piersiach róże. Ale jakie to były róże... ich czerwone płatki kontrastowały z zielenią otoczenia. Wydawały się takie szlachetne. Ich delikatne płatki rozchylały się na boki ukazując piękny środek. Miały niewiele ostrych kolców. Dalej dostrzegłam małe fiołki, które wydawały się aż zanadto delikatne, jakby mocniejszy podmuch wiatru mógł je zdmuchnąć. Pachniały tak pięknie i kusząco. To miejsce sprawiało, że każdy człowiek czuł się w nim wspaniale, emanowało pięknem, a aura tejemniczości, którą roztaczało sprawiała, że jeszcze bardziej do niego lgneliśmy.
