Tytułowym bohaterem noweli H. Sienkiewicza "Latarnik" jest Skawiński. To starszy, około siedemdziesięcioletni mężczyzna. Jego wygląd obrazuje upływ lat i przeżycia jakich doświadczył podczas swojego trudnego życia. Miał niebieskie oczy i ciemną od słońca skórę. Doskonałą postawę, dzięki temu, iż w przeszłości był żołnieżem. Był osobą niezwykle odważną, silną psychicznie jak i fizycznie. Walczył w powstaniach, ratował ojczyznę. Odznaczał się niezwykłym patriotyzmem. Za swoje czyny otrzymywał odzaczenia, których miał niezliczoną ilość. Choć przywiązany był do kraju, ciągle przebywał na emigracji. Zwiedził wiele krajów, chociaż w żadnym nie zaznał prawdziwego szczęścia. Skawiński to osoba wszechstronnie uzdolniona. Potrafił dostosować się do wykonywanej pracy i dobrze ją wykonywać np. zarządzanie fabryką cygar w Hawanie. Zajmował zarówno wysokie stanowika [właściciel farmy], jak również podrzędne [majtek na statku, harpunnik]. Niestety, kiedy otrzymywał od losu coś dobrego, zawsze coś stawało na przeszkodzie jego dalszemu szczęściu. Człowiek choć niezwykle uczciwy, mężny, spokojny za bardzo ufał ludziom, którzy wykorzystywali jego naiwność. Zawsze szczery i pomocny dla innych otzrymywał niegodną mu zapłatę. Niezłomność tego bohatera często była wystawiana na próbę. Zmęczony ciągłymi niepowodzeniami zapragnął wiecznego spokoju. Przyjechaj więc do Aspinwall, by podjąć podadę latarnika. Była to praca wymagająca sumienności i obowiązkowości, ale mogła ją wykonywać osoba bedąca samotnikiem, która nie potzrebowała kontaktów z ludźmi. Taki też był Skawiński. Przez długi okres pobytu w latarni morskiej mógł się ustatkowac i zaznać wreszcie spokoju ducha, czego pragnął po wieloletnich wojażach po świecie. Z czasem stał się odrobinę zgorzkniały i odstępował od ludzi. Uzano go za kogos, kto zupełnie zdziczał i nie chce przebywać z innymi. Powodem tego była niezwykła nostalgia. Nie miał nadziei, że kiedykolwiek powróci na łono ojczyzny. Codzienne obowiązki mężczyny ograniczały się do zapalania latarni i karmienia na jej wieży ptaków. Pewnego dnia otrzymał przesyłkę z Polski - swojego kraju, za którym tak bardzo tęsnił. Kiedy co jest w środku natychmiast powróciły do niego najpiękniejsze wspomnienia. Książka - "Pan Tadeusz" autorstwa wieszcza A. Mickiewicza dostonale opisywała piękno tego, co utracił i gdze nie mógł wrócić - ojczyzny. Pierwszym, niepohamowanym odruchem był płacz. Nie były to łzy smutku, wręcz przeciwnie radości. W pewnien sposób powrócił wyobraźnią tam, gdzie tak długo nie był. Zaabsorbowany lekturą zasnął na plaży. Nie orientując się w czasie zapomniał o zapaleniu latarni, a statek, który nocą próbować dotrzeć do brzegu rzobił się. Na szczęście wszyscy to, przeżyli, lecz Skawiński został wyrzucony z pracy. Znów się nie udało utrzymać tej przezronie lekkiej posady. Bohater po raz kolejny nie mógł się ustatkować. Myślę, że tytułowy "Latarnik" choć stracił pracę mógł choć na chwilę wrócić do dawnych lat, co dało mu odrobinę nadziei na przyszłość. Jego życie jest przykładem prawdziwej miłości do rodzimego kraju. To wzór do naśladowania zarówno dla żołnierzy, jak również każdej innej osoby przebywającej na emigracji.
