Złoty jeż i sowa w poszukiwaniu jabłonki Był ciepły, wiosenny poranek. Jak zwykle o tej porze sowa odwiedza jeża w jego domku. Gdy dotarła na miejsce nie mogła uwierzyć w to co zobaczyła. W jego domku zawsze było mnóstwo jabłek, a teraz było zupełnie pusto. Jedynie na środku pokoju była sterta liści, na których leżał jeż, ale nie wyglądał dobrze. Nie był już złoty jak dawniej, tylko szary. Sowa podeszła do niego i spytała co się stało. Jeż odpowiedział, że zabrakło mu jabłek, bez których nie uda mu się przeżyć, bo stracił swój złoty kolor. Jedynym ratunkiem jest odnalezienie jabłonki, która znajduje się na skraju lasu w jaskini. Sowa postanowiła mu pomóc i po krótkiej chwili już wychodzili z domku jeża. Szli przez las ponad dwie godziny, gdy nagle przed oczami pokazała im się jaskinia. Bez wahania weszli do niej i po 10 minutach dotarli na miejsce. Zobaczyli wielką jabłonkę. Jeż podszedł do niej, zerwał jabłko i zjadł. Po chwili odzyskał swój złoty kolor i wszystko skończyło się dobrze. Nie musiał już martwić się o swoje życie. LUB Złoty jeż i sowa Dawno temu, żył chciwy królewicz, który uważał, że wszystko należy do niego. Pewnego razu wybrał się do sadu czarodzieja. Spostrzegł piękne, krwistoczerwone jabłko, przy którym siedziała sowa. Królewicz z chęcią zerwania owocu stanął na doniczce, aby dostać do wysoko położonej gałęzi. Gdy już miał zatopić zęby w czerwieni usłyszał donośny głos, który wydobywał się z rośliny. - Królewiczu młody, zasmuciłeś mnie wielce! Nauczę Cię, że nie wszystko należny do Ciebie! Zmienię Cię w jeża, skoro tak lubisz jabłka! - po tych słowach królewicz zaczął stopniowo zmniejszać się. Na plecach wyrosły mu kolce, a nos zrobił się czarny. W końcu padł na 4 łapy i zaczął cicho płakać. - Nie bój się, pomogę Ci! - ozwała się sowa. I tak do dziś, sowa wraz z jeżem próbują złamać okrutny czar. Mam nadzieje że pomogłam ;)
