Cześć xyz! Chciałbym opowiedzieć ci przygodę jaka spotkała mnie na wędrówce po Polskich górach.Razem z przyjaciółmi postanowiliśmy wyruszyc nawędrówke,która wiodła nas po najcięższych szlakach.Do schroniska mieliśmy 2km gdy złapała nas wielka burza z potężnymi piorónami.Biegliśmy szybko żeby gdzieś się skryć,aż Wojtkowi poślizgnęła się noga na mokrym kamieniu.Wojtek nie mógł już dojsć do schroniska,ponieważ noga była złamana,wiec musieliśmy zadzwonić po pogotowie górskie.Po kilku minutach ratownicy przylecieli helikopterem zabrali nas do najblizszego schoeniska a Wojtka do szpitala...Była to niesamowita hitoria mrożąca krew w żyłach! PROSZE MAM NADZIEJE ZE SIE PRZYDA!Nie przepisuj identycznie!
Wrocław, 23.01.2011r Droga Marto! Co u ciebie? jak się miewsz? Ja właśnie jestem wgórskim schronisku i odopczywam po wczorajszej przygodzie. Wczoraj ok.15 postanowiąłam wdrapac się na szczyt Śnieżki, myślałam, że mam wystarczającą ilość energii, aby podołać temu zadniu.Niestety ok 17:30, zauważyłąm, iż niebo zaczyan sie chmurzyć, pomyślałam, że zaraz się rozjaśni,a le myliłam się. Przed 18 zaczął padać deszcz, przestraszyałam się, bo nie umiałąm znalężć schronienia, an dodatek do plecaka zapomniałam spakować peleryny przeciw deszczowej i termosu z ciepłą herbata. Blisko godz 19, cała mokra zauwazyłam wyłaniającą się postać zza dzrew. Nawetnie Wiesz jak bardzo się przestraszyałąm, ale okazalo się, ze był to wspaniały baca, który udzielił mi pomocy. Po ulewie wróciął do schroniska, podzcas drogi powrotnej uświadomiąłm sobie, ze były to najtrudniejsze chwile mojego życia. Teraz, jak wspomniałam, odpocz ywam pomijając gorącą czekoladę.MAm nadzieję, ze za niedługo się spotkamy. Pozdroweinia dla ciebie i rodziców. Twoja przyjaciółka Ania Wymyśliłąm sama, myślę, że jeest ok :)
