Lajos był władcą Teb. Pochodził z, przeklętego przez bogów, rodu Labdakidów. Kiedy dowiedział się od przepowiedni delfickiej, iż zostanie zabity przez syna, pozbył się noworodka, każąc porzucić go na pustyni. Niemowlę znalazł pasterz, który zaniósł je do pałacu króla Koryntu, Polybosa. Dziecko zostało przyjęte przez bezdzietną parę królewską. Nadano mu imię Edyp i chowano jako własnego syna, jednak nie informując go, że jest synem przybranym. Młody Edyp usłyszał plotki na swój temat, więc udał się do przepowiedni, gdzie dowiedzila się, że zabije ojca i ożeni się z własną matką. Przerażony, opuścił rodziców i udał się w kierunku Teb. Po drodze spotkał człowieka, wdał się z nim w sprzeczkę, w wyniku której go zabił. Bram królestwa Teb strzegł Sfinks, skrzydlaty potwór, który zabijał śmiałków pragnących wejść do miasta, jeśli nie potrafili rozwiązać zagadki. Edyp to uczynił i w nagrodę został królem Teb iotrzymał rękę, świeżo owdowiałej, królowej Jokasty. Z tego związku narodziło się czworo dzieci - Antygona, Ismena, Polinejkes i Eteokles. Za panowania EdypaTeby rozkwitły, zaś on sam był nie tylko świetnym władcą, ale też dobrym mężem i ojcem. Kiedy na Teby zaczęły spadać różne klęski, król udał się do przepowiedni i dowiedziął się, że taki stan będzie trwał tak długo, póki nie zostanie znaleziony zabójca poprzedniego władcy. Edyp wdrożył śledztwo, w wyniku którego dowiedział się, iż to on jest synem i zabójcą ojca oraz mężem własnej matki, zaś dzieci są też jego rodzeństwem. Oszalały z rozpaczy, oślepił się i udał się na dobrowolne wygnanie. Władcami Teb zostali Polinejkes i Eteokles, którzy mieli sprawować rządy na zmianę. jednak Eteokles nie chciał ustąpić tronu bratu, w wyniku czego doszło do bratobójczej wojny, w której obaj zginęli, zaś na tebańskim tronie zasiadł Kreon, brat wdowy po Edypie - Jokasty. Król uznał Eteoklesa za bohatera i nakazał jego godny pochówek, zaś zwłok Polinejkesa zabronił pochować, gdyz ten wywołał wojnę.
