1. Kiedy zachorowała ciotka Łęckiej mieszkająca w Krakowie, panna Izabela, jej ojciec oraz Wokulski, wówczas juz narzeczony - wyruszyli pociągiem, by odwiedzić chorą. Tym samym pociągiem miał zamiar podróżować kuzyn Łęckiej, Starski, który został zaproszony do przedziału Łęckich . Wokulski został mimowolnym świadkiem żenującej sceny miłośnej między narzeczoną a Starskim. Z prowadzonej przez nich po angielsku rozmowy, dowiedział się również, iż panna niedawno zgubiła madalion, który otrzymała od Wokulskiego podczas uścików ze Starskim. Zrozumiał, że jest traktowany przez Izabelę pogardliwie i lelceważąco, Łęcka nie kocha go i interesuje się Wokulskim jedynie z powodu jego pieniędzy. Stanisław wyszedł z pociągu na najbliższej stacji, poprosił kinduktora, by ten wręczył mu telegram, w którym rzekomo wzywano go do powrotu do Warszawy. Żegnając się z Łęcką, bohater powiedział:" Farewell miss Iza". 2. Prezesowa w młodości kochała, z wzajemnością, Stanisława Wokulskiego, stryja pana Stanisława. Jako arystokratka nie zdecydowała się na mezalians, czego żałowała całe życie. Kazała wyryć na kamieniu, niedaleko ruin zamku w Zasławiu słowa wiersza Adama Mickiewicza "Do M***" - na pamiątkę tej niespełnionej miłości. 3. Lalkę, o której kradzież baronowa Krzeszowska posądziła panią Stawską i z tego powodu wytoczyła jej proces - w rzeczywistości stłukła służąca baronowej, a jej szczątki wyrzuciła. Pozdrawiam, mam nadzieję, że odpowiedź jest wyczerpująca.
