żeby bylo dluzej mozna dodac rozne slowa , a najlepiej przymiotniki ;) Od bardzo, bardzo dawna, niedaleko mojego domu rósł stary i ponury las... Gdy ktoś do niego wszedł nigdy nie wychodził.Pewnego dnia poszłam do tego lasu, aby sprawdzić co się w nim kryje. Spakowałam jedzenie i picie do plecaka i ruszyłam w drogę. Gdy byłam już w lesie rozglądałam się, ale nic ciekawego nie dostrzegłam. Nie patrząc pod nogi nieoczekiwanie wpadłam do wielkiej nory. Gdy z niej wyszłam znalazłam się w wielkim, dziwnym ogrodzie. Były tam przeróżne i niespotykane zwierzęta,owady i rośliny. Zauważyłam gigantyczne ważki, motyle i biedronki, zadziwiłam sie widokiem lisa o dziewięciu ogonach, rośliny też były różne: żyjące róże, plącze i inne kwiaty o niespotykanych kolorach. Szłam bardzo długo, aż wreszcie doszłam do dużego baldachimu, pod którym spał mały chłopiec imieniem Natan. Gdy się obudził wszystkie zwierzęta i owady zebrały się wokół niego. Chlopiec przestraszyl się mnie, ponieważ nigdy dotąd nie widział ludzi. Zapytałam się go jak się tutaj znalazł. On mi odpowiedział, że jest tutaj całe życie i przedstawił się jako księże tego ogrodu. pózniej oprowadził mnie po jego królestwie. Po kilku dniach moja mama bardzo zaczęła się o mnie martwić. Doszły do niej wieści, że poszłam do ponurego lasu zupełnie sama i postanowiła mnie odnalezć. Moja mama szła kilka godzin, aż w końcu doszla do bardzo dużej nory. Domyśliła się, że do niej wpadłam, ponieważ obok nory, na gałęzi wisiała moja kolorowa wstążka. Weszła do nory i w ciemnościech zauważyła zaczarowany ogród. Biegła przed siebie z nadzieją, że mnie znajdzie. Gdy dobiegła do duzego baldachimu, pod którym siedziałam z Natanem bardzo sięucieszyła i podbiegając do nas mocno mnie przytuliła. Właśnie wtedy przypomnialam sobie, że mam rodzinę i nie moge jej zostać w tym pięknym ogrodzie. Więc pożegnałam się z Natanem i wróciłam razem z moją mamą do domu. Ta przygoda na zawsze pozostała mi w pamięci .
