1. W twórczości klasyków dominowały dwa schematy cyklu sonatowego: schemat 3-częściowy (allegro-adagio-allegro) oraz schemat 4-częściowy (allegro-adagio-menuet-allegro). Pierwsza, szybka część sonaty (np. allegro, presto) z reguły ujęta jest w formę sonatową. Druga część posiada tempo wolne (np. adagio, largo, andante), zbudowana jest zwykle bardzo swobodnie: np. na wzór formy ABA, wariacji, ronda lub skróconej formy sonatowej. Trzecia część sonaty to dworskie tańce stylizowane – menuet lub scherzo. Ostatnia część sonaty, finale, posiada zwykle szybkie lub bardzo szybkie tempo (np. allegro, allegro molto, presto, prestissimo itp.), najczęściej ujęta jest w formę ronda. 2. Allegro sonatowe składa się ze stałych współczynników – ekspozycja, przetworzenie, repryza oraz niestałych – wstęp, koda (wł. coda). Ekspozycja. Wyróżnia się cztery odcinki związane z przeciwstawianiem dwóch zasadniczych tematów: I temat, łącznik modulacyjny, II temat, epilog. Przetworzenie. Ma budowę swobodną, nie ujętą w ustalone schematy. Wykorzystywany bywa materiał motywiczny obu tematów, epilogu lub łącznika, bywają motywy zupełnie nowe. Repryza. Jest zasadniczo powtórzeniem ekspozycji z pewnymi zmianami, brak jest modulacji przed II tematem oraz rozwiązanie konfliktów wyrazowych występujących w ekspozycji i przetworzeniu. 3. Zadanie zamieściłam w załączniku. Podane zagadnienia starałam się maksymalnie skrócić. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.
