Córeczka Kochanowskich, która rośnie spokojnie przy boku rodziców jest dzickiem radosnym , Kochanowski opisuje iz byla to iskierka w ich zyciu dawala im slowikowy spiew w kazdym kacie w domu. Byla zaledwie 2,5 roczna dziewczyka a juz ojciec mial z nia zwiazane plany przyslosci porownywal ja do drzewka oliwlego , do ptaszka wesolego Urszulka swa radoscia rozjasniala zycie Kochanowskich. "Tyś za wszystki mówiła, za wszystki śpierwała, Wszystkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować, To tego, to owego wdzięcznie obłapiając I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając." Kiedy Urszulka niespodziewanie umiera zycie Kochanowskich sie bardzo zmienia odczowaja oni ogromna pustke i zal. "Wielkieś mi uczyniła pustki w moim domu, Moja droga Orszulko, tym zniknieniem swoim!" Nie mogac poradzic sobie ze smiercia ukochanej corki Kochanowski pisze o niej treny. Wylewnie oplakuje swa najdrozsza coreczke "Teraz wszystko umilkło, szczerze pustki w domu, Nie masz zabawki, nie masz rozśmiać się nikomu, Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje, A serce swej pociechy darmo upatruje." Martwe są nie tylko przedmioty (ubranka, zabawki) ale także atmosfera panująca w domu. Cisza nie pozwala zapomnieć i ukoić bólu po śmierci. Rodzice odczuwają boleśnie stratę dziecka: pełno nas a jakby nikogo nie było. Wiersz wyróżnia prostota i oszczędność użytych środków stylistycznych. Dzięki prostocie wyrazu uzyskujemy bardzo sugestywny obraz.
