Dworek w Soplicowie, stał na niewielkim, zielonym pagórku, nad brzegiem ruczaju, we brzozowym gaju. Przed wiatrami ochraniały go piękne topole. Był on od dołu podmórowany, z drewna. Ściany miał pobielane. Niewielki dom mieszkalny, przy którym stała wielka stodoła z dachem ze strzechy. W srodku miał na ścianach liczne obrazy i podobizny bohaterów wojennych, patriotów. Ściany były starodawne tak jak i sprzęty. W przedpokoju stał zegar kurantowy i drweniana szafa. Z okna widać rozciągający się za dworkiem ogródek. Tu i ówdzie przebiegały ścieżki, rosły stokrotki, krzaki fjołkowe i widniały grządki. zwyczaje i tradycje: gościnność, odpowiednia etykieta przy stole, szacunek wobec starszych, zajazdy i sejmiki, polowania
Opis dworku: -niewielki, bielone ściany (przyciągały uwagę szlachty), -znajdował się na małym pagórku w brzozowym gaju, -otoczony ogrodzeniem z zawsze otwartą bramą, -otoczony stodołami pełnymi plonów i innych zabudowań gospodarczych, -za nim mieścił się mały ogródek pełen zieleni i pięknych kwiatów, -wnętrze (starodawne ściany poobwieszane obrazami bohaterów narodowych m.in. Kościuszko, Jasiński, Korsak), -w rogu stał stary zegar kurantywy wygrywający mazurka Dąbrowskiego. Zwyczaje: -ustalony porządek osób w czasie wspólnego wyjścia lub powrotu do domu, -odpowiednia kolejność zajmowania miejsc przy stole, -starsze osoby darzono szczególnym szacunkiem, -kobietom siedzącym przy stole mężczyźni usługiwali i podawali posiłki oraz dbali, by zawsze miały napój, -mężczyźni po posiłkach zażywali tabaki, -rozmowy dotyczyły określonych tematów i prowadzone były w określony sposób, -wspólne biesiadowanie i konwersacje uważano za przejaw dobrego tonu i wychowania, -polowania jako forma rytuału, -po zakończeniu polowania odbywała się tradycyjna i wystawna uczta przy ognisku, na której podawano staropolski bigos, -kobiet nie dopuszczano do udziału w łowach, -zajazdy i sejmiki szlacheckie, -podanie czarnej polewki mężczyźnie, któremu ojciec odmawiał prawa do starania się o rękę córki.