Nie zgadzam sie ze stwierdzeniem "strata przeszlosci moze byc utrata przyszlosci". Moim zdaniem to, co posiadamy i to, skad pochodzimy nie powinno decydowac o tym, kim mozemy sie stac w przyszlosc,i ani o tym, co mozemy jeszcze w zyciu osiagnac. Uwazam , ze nigdy nie jest za pozno na to aby wziac los w swoje rece i do czegos dazyc bez wzgledu na przeciwnosci . Oczywiscie nie twierdze, ze tradycje , rodzina historia, osiagniecia przeszlych pokolen czy dobra materialne nie sa wazne czy sa bez znaczenia. Jednak to ,jak wygladac bedzie nasza przyszlosc powinno zalezec tylko od nas. Sa ludzie, ktorzy traca dorobek calego zycia , wszystkie pamiatki rodzinne, fotografie , pamietniki w pozarach, powodziach czy roznych kataklizmach, a jednak nie poddaja sie . Sa dzieci, ktore w bardzo wczesnym wieku traca rodzine, a jednak to nie oznacza konca ich zycia. Sa panstwa, ktore traca niepodleglosc i znikaja z map swiata, jednak potrafia odrodzic sie po latach i tworzyc nowa historie. Sa wojny , w trakcie ktorych niszczony jest dorobek kulturowych calych pokolen, co nie oznacza , ze niszczona jest kultura . Sa rowniez skrajne przypadki amnezji, w wyniku ktorej ludzie nie pamietaja nic ze swojego zycia, co nie oznacza , ze nie moga tworzyc nowych wspomnien i starac sie odkrywac siebie na nowo. Dlatego wlasnie uwazam , ze to nie przeszlosc decyduje o tym jaka czeka nas przyszlosc , ale dzien dzisiejszy i to jakie w nim podejmiemy decyzje i jak pokierujemy naszym zyciem. To tylko od nas zalezy kim bedziemy jutro i co osiagniemy , nie zas to skad pochodzimy . Nie twierdze, ze przeszlosc nie jest wazna , jednak uwazam, ze nawet jej utrata nie powinna byc jednoznaczna z utrata przyszlosci.
