referat - el Nino

El Niño – anomalia pogodowa, powstająca gdy pasaty wiejące nad równikiem zmieniają swój kierunek lub po prostu zanikają. Imieniem El Niño (po hiszpańsku chłopiec, dzieciątko) peruwiańscy rybacy nazwali silne wiatry i prądy morskie, które zauważyli w okresie świąt Bożego Narodzenia, a które mają duży wpływ na połowy ryb. Nazwa ta odnosi się do Dzieciątka Jezus.   Opis zjawiska Razem z wiatrami zmienia się układ prądów oceanicznych, a tym samym temperatury wód w określonych miejscach. Wiatry, które poprzednio pchały powstałe nad Pacyfikiem chmury burzowe w kierunku Australii i Indonezji, teraz spychają je na kontynent południowoamerykański, powodując tym samym intensywne opady w Andach. Co prawda w tym okresie w Andach zaczyna się pora deszczowa, lecz opady wywołane przez efekt El Niño są katastrofalnie duże, powodują powodzie oraz spływanie lawin błota. Dodatkowo podnosi się temperatura powietrza, co powoduje topnienie wiecznych śniegów i zanikanie lodowców (jeżeli proces nie ulegnie zahamowaniu większość lodowców na terenie Peru i Boliwii do końca wieku zaniknie) zapewniających dopływ wody do rzek w ciągu całego roku. W zmienionym układzie ciepłe i suche powietrze znajduje się nad Australią, powodując tam susze większe niż zwykle.   Wpływ na połowy ryb w Ameryce Południowej Jest to zjawisko pojawiania się nietypowo ciepłych mas wody w pewnych rejonach Oceanu Spokojnego. El Niño ogrzewa wody powierzchniowe strefy równikowej wschodniej części tego oceanu, co zachodzi nieregularnie w okresie od dwóch do siedmiu lat i trwa od roku do dwóch lat. Wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej wiatry wiejące z południa sprzyjają wypiętrzaniu chłodnych, bogatych w odżywcze składniki warstw wody. Znaczne ławice ryb w tych warunkach znajdują korzystne warunki do rozwoju. To z kolei sprzyja rozwojowi populacji ptactwa, których odchody tworzą pokłady wykorzystywanego jako nawóz rolniczy guana. Pod koniec roku prąd ciepłej, ubogiej w składniki odżywcze wody pochodzenia tropikalnego, zastępuje wody chłodne. Ponieważ zachodzi to często w okolicy świąt Bożego Narodzenia, stąd nazwa El Niño. Zwykle ocieplenie wód występuje przez kilka tygodni lub nieco ponad miesiąc, po czym cyrkulacja poprawia się i połowy ryb wracają do normy. Jednak gdy El Niño trwa miesiącami, dochodzi do znaczniejszego ocieplenia wód i efekty ekonomiczne mogą być katastrofalne. Gospodarka Peru, która była i jest w znacznym stopniu zależna od wielkości połowów ryb, szczególnie ostro odczuwa negatywne implikacje El Niño.     El Niño to zjawisko, które milionom ludzi na całym świecie spędza sen z powiek. Niesie anomalia pogodowe, które są sprawcami katastrofalnych powodzi i suszy.   El Niño to zjawisko, które milionom ludzi na całym świecie spędza sen z powiek. Niesie anomalia pogodowe, które są sprawcami katastrofalnych powodzi i suszy. Chociaż jego wpływ jest obserwowany od ponad 25 lat, to jednak nadal nie udało się do końca odkryć, co je wywołuje. Im dogłębniej je badamy, tym więcej mnoży się zagadek. Naukowcy są zdania, że El Niño i jego przeciwieństwo La Niña są znacznie bardziej globalnymi zjawiskami niż nam się to do tej pory wydawało. El Niño i La Niña niegdyś występowały co około 10 lat, obecnie znacznie częściej. Naukowcy są zdania, że zwiększenie się częstotliwości ich występowania, to efekt zmian klimatycznych, których jakby nie było są częścią. Jednocześnie innymi zjawiskami wywołującymi El Niño i La Niña mogą być wybuchy wulkanów, wpływ przyciągania Księżyca, odchylenie orbity Ziemi oraz cała ziemska atmosfera. Jak powstaje El Niño W roku, kiedy El Niño nie występuje, stałe ciepłe wiatry nazywane pasatami wieją ze wschodu na zachód, czyli znad rejonu zachodniej części Ameryki Południowej w kierunku zachodnim, ku Australii i wschodniej Azji. Przemieszczają one ciepłe wody powierzchniowe Pacyfiku na zachód przez co z biegiem czasu się one ogrzewają. Kiedy docierają do Australii i wschodniej Azji woda jest cieplejsza od tej przy zachodnich wybrzeżach Ameryki Południowej nawet o 6-8 stopni. To idealne warunki do tworzenia się gigantycznych chmur burzowych, które polskiej zimy przynoszą ulewy w zachodniej części Oceanii oraz w Australii. Z chmur burzowych tworzą się cyklony tropikalne, jeszcze bogatsze w wodę. Tymczasem u zachodnich wybrzeży Ameryki Południowej dochodzi do zjawiska upwellingu, czyli unoszenia się zimnych wód Pacyfiku z dna ku powierzchni. W chłodnych wodach Prądu Peruwiańskiego żyją bogate ławice ryb, które są zbawieniem dla rybaków. Jednak, kiedy pasaty znacząco słabną, wówczas ciepłe prądy oceaniczne zaczynają się przemieszczać z Australii i wschodniej Azji ku Ameryce Południowej, dążąc do wyrównania się ciepłych wód powierzchniowych. Następuje osłabienie się zimnego Prądu Peruwiańskiego, co powoduje szereg anomalii pogodowych. Chmury burzowe, które zwykle znajdują się nad Australią i zachodnią Oceanią zaczynają się formować nad środkową Oceanią i zachodnią częścią Ameryki Południowej. Tymczasem tam, gdzie dotąd stacjonowały, czyli nad Australią i zachodnią Oceanią zaczyna się pojawiać susza. Im El Niño jest intensywniejsze, tym opady i susza są aktywniejsze. Podczas panowania El Niño woda oceaniczna między wybrzeżami Ekwadoru a Wyspami Galapagos i dalej na zachód, jest zdecydowanie cieplejsza niż zwykle. Zanik zimnego Prądu Peruwiańskiego staje się przyczyną dramatycznego obniżenia się jakości wód i braku ławic ryb. To najtrudniejszy okres dla rybaków, którzy nie mogą liczyć na korzystne połowy. Wcześniej uważano, że El Niño i La Niña to zjawiska lokalne, ale z wkrótce okazało się, że ma wpływ na aurę w różnych zakątkach świata i co najważniejsze, tam, gdzie żyją miliony ludzi, których życie jest uzależnione od pogody. Wpływ El Niño na pogodę Naukowcom udało się opracować zakres wpływu El Niño i La Niña na ziemski klimat. Dokonano tego dlatego iż pojawianie się tych zjawisk wywołuje najczęściej te same anomalia, które okazują się dla nich charakterystyczne. Dzięki temu, kiedy zbliża się El Niño lub La Niña poszczególne regiony naszej planety mają trochę czasu na przygotowanie się na dane anomalia atmosferyczne. W chłodnej porze roku El Niño przynosi wielkie ulewy i powodzie na wyspach środkowej i wschodniej Oceanii, w Ekwadorze, Peru, na południu Brazylii, w Urugwaju, na południu USA, w Rwandzie i Burundi. Susza panuje na północy Brazylii, w tym w Amazonii, a także w Australii, południowo-wschodniej Azji, zachodniej Oceanii i na południowym wschodzie Afryki wraz z Madagaskarem. Nadzwyczaj ciepło jest wtedy w Kanadzie, wschodnich Chinach, Japonii, południowej i południowo-wschodniej Azji, południowej Australii, na południu Brazylii, w Ekwadorze, Peru oraz w środkowej i wschodniej Oceanii. Fale silnych chłodów nawiedzają południe Stanów Zjednoczonych. W ciepłej porze roku El Niño przynosi wielkie ulewy i powodzie na wyspach środkowej części Oceanii, na północnym zachodzie USA oraz w środkowym Chile. Susze panują wtedy w Australii, południowej Oceanii, południowej i południowo-wschodniej Azji oraz w rejonie Morza Karaibskiego. Nadzwyczaj ciepło jest w wielu regionach Ameryki Południowej i na Karaibach. Większe niż zazwyczaj fale chłodów panują zaś na wyspach południowego Pacyfiku oraz w Australii.