oratorium- zabliżone jest do opery, lecz pozbawione jest akcji scenicznej, a jego tematyka jest najczesciej religijna, wielka forma muzyczna wokalno-instrumantalna wykonywana poczatkowo w kosciele suita- cykl utworow instrumentalnych, powstala w baroku, przetrwala w roznych postaciach do XX wieku np suita romantyczna, suita rockowa kantata- niesceniczna forma muzyczna podzielona na glosy w towarzystwie instrumentow, podobna do oratorium, lecz krotsza. kanon-polega na scislym nasladownictwie,czylil dokladnym powtarzaniu melodii jednego glosu przez pozostale w pewnym opoznieniu Fuga- forma, której krótki temat kilkakrotnie przechodzi przez głosy. Jest to utwór wielogłosowy przeznaczony najczęściej na organy, orkiestrę. Mistrzem fugi był Jan Sebastian Bach.
Fuga ( łac. – ucieczka ) to forma polifoniczna, imitacyjna, oparta na ewolucyjnej zasadzie kształtowania. Podstawą fugi jest jednogłosowy temat.Fugę można podzielić na przeprowadzenia.W pierwszym przeprowadzeniu temat pojawia się w dowolnym głosie w tonacji zasadniczej, po czym ulega imitacji, to znaczy jest powtarzany kolejno we wszystkich głosach. Głosy towarzyszące pokazom tematu nazywamy kontrapunktem. Następny fragment utworu, w którym nie stwierdza się istnienia tematu w żadnym głosie, nazywamy łącznikiem. Głównym zadaniem łącznika jest modulacja ( przejście do innej tonacji ). Fugi mogą mieć różną budowę ( różna liczba przeprowadzeń i łączników ), jednak zawsze kończą się w tonacji zasadniczej. Może mieć dwa lub trzy tematy. Kanon – forma polifoniczna, oparta na imitacji ścisłej. Cechą jest naśladowanie z opóźnieniem melodii jednego głosu przez głosy inne. Suita barokowa (z francuskiego suite – następstwo) to forma cykliczna złożona z kilku, czasem kilkunastu części o charakterze tanecznym, utrzymanych w tej samej tonacji, z ewentualną zmianą trybu. Za wstępne formy suity uważa się zestawienia dwóch tańców skontrastowanych metrorytmicznie i agogicznie. Podstawowymi tańcami suity są: allemande, courante, sarabanda, gigue. Oratorium to forma muzyki dramatycznej, związana na ogół z tekstem o tematyce religijnej, bez akcji scenicznej, wykonywana w kościele lub sali koncertowej bez dekoracji i charakteryzacji wykonawców. Opiera się na współdziałaniu partii wokalnych (solowych i chóralnych) i instrumentalnych. Kantata (wł. cantare = śpiewać) to wieloczęściowy, niesceniczny utwór wokalny, złożony z arii, recytatywów, duetów, ansambli, chórów i części instrumentalnych. Od opery i oratorium różni się mniejszymi rozmiarami i większą różnorodnością tekstów, na które składają się utwory liryczne, epickie, dramatyczne, mitologiczne, religijne. Tekst jest moim opracowaniem, nie jest kopią. Pozdrawiam.