Marność: -motyw vanitas z Księgi Koheleta wszystko,co ziemskie,nie ma znaczenia wobec wieczności -nie ma nic trwałego na świecie -wartością jest życie -należy cieszyć się życiem,ale w sposób umiarkowany,pobożny -trzeba wypełniać życie doświadczeniami,odczuciami -nie wolno zapominać o Bogu -fraszka określeniem śmierci i trwogi -podmiot liryczny ukazany jako filozof -optymistyczna wymowa wiersza->jeżeli będziemy czerpać z życia i żyć pobożnie,nie musimy bać się śmierci -zbudowany z 10 wersów 7-głoskowych rymy parzyste,dokladne żeńskie (marności - włości) -prosty język pierwsza część wiersza-rozmażanie o marności -druga część utworu-rozważania o życiu przybliżającym nas do Boga Krótkośc żywota -nieunikniony upływ czasu przemijanie podmiot liryczny jako myśliciel - początkowe 4 wersy przedstawiają upływ czasu, mijają godziny,pokolenia,każdego dnia jesteśmy już kimś innym,śmierć ludzka oznacza koniec życia w ziemskim wymiarze -Wers 5 wprowadza element zaskoczenia0=> życie ludzkie porównane do dźwięku,cienia,dymu,wiatru,błysku,głosu,czyli zjawisk nietrwałych odbieranych sensualistycznie -nie tylko człowiek przeminie,ale też słońce,cały wszechświat -plany oparte na przyszłości są kruche,niepewne,niewiele znaczą -przemijanie chwil,momentów -zanim się obejrzymy,już przeminiemy "kolebka grobem" -wiersz zbudowany z 2 strof -rymy parzyste -apostrofy "jużeś był,kiedy ty myślisz,nieboże" -podkreślenie marności dzięki epitetom (lotny czas),metaforom,paradoksom
