Na podstawie przeprowadzonych badań okazało się, że żywność utrwalana ... jednak podobnie jak inne procesy konserwujące radiacja powoduje pewne zmiany ... Szerokie zastosowanie mają izotopy promieniotwórcze w badaniu układu krążenia. ... które może wpływać destrukcyjnie na wszystkie formy życia organicznego. ... Przyglądając się etykietom produktów żywnościowych znajdujemy na nich poza pełnymi nazwami składników także tajemnicze symbole. Składają się one zwykle z dużej litery E oraz liczby trzycyfrowej. Na opakowaniu znanych toruńskich pierników można znaleźć taki wykaz składników: mąka pszenna; kuwertura(cukier; miazga kakaowa; tłuszcz kakaowy; emulgator: lecytyna E322; aromat syntetyczny: etylowanilina); cukier; mąka żytnia;syrop skrobiowy; środek spulchniający: wodorowęglan amonu E503; mączka ziemniaczana; korzenie; sól; regulator kwasowości: kwas cytrynowy E330. Substancje chemiczne dodawane do produktów spożywczych podzielimy umo-wnie na pięć grup: barwniki - symbole liczbowe od E 100 środki konserwujące - od E 200 przeciwutleniacze - antyoksydanty, emulgatory - od E 300 zagęszczacze - od E 400 inne dodatki - od E 500 Grupa pierwsza to barwniki - substancje chemiczne, często naturalne charakte-ryzujące się bardzo intensywnym zabarwieniem. Niewielki dodatek potrafi udoskonalić barwę produktu spożywczego. Często wykorzystywane substancje to: kurkumina (E 100) piękny, żółty barwnik pochodzenia roślinnego, azorubina (E 122) - barwnik czerwony dodawany do dżemów i marmolad oraz budyni, polew, lodów i napojów; zielone chlorofile a i b (E 140) - ich pochodne dodawane są do groszku konserwowanego. Karmel (E 150), czyli podpalany cukier, to podstawowy barwnik coca-coli, betanina (E 162) - barwnik buraka czerwonego stosowana do barwienia mięsa. Bez tych i wielu innych substancji nasze pożywienie byłoby pozbawioną kolorów papką. środki konserwujące - ich zadaniem jest niedopuszczenie do rozwoju mikro-organizmów w napojach, produktach spożywczych i w preparatach farmaceu-tycznych. Konserwanty nie mają dobrej opinii u konsumentów. Bardzo dobrym magnesem dla klientów i hasłem reklamowym jest napis "bez konserwantów". Rozwój drobnoustrojów można ograniczyć dodając konserwanty chemiczne, zazwyczaj w ilości 0,1-0,2% masy produktu. Dobre właściwości grzybo-, pleśnio- i drożdżobójcze posiadają kwas sorbinowy i jego sole (E 200-203). Związek mało toksyczny, ale niestety drogi. Dodawany do serów i masła roślinnego. Najpopularniejszą grupą konserwantów są benzoesany: kwas benzoesowy, jego sole i pochodne (E 210-219). kwas benzoesowy (E 210) benzoesan sodu (E 211) Często stosowane są azotany i azotyny (E 249-252) zwłaszcza przy produkcji szynek i peklowanych wędlin. Inne znane od wieków środki konserwujące to: dwutlenek siarki (E 22 - produkcja wina), kwas octowy i jego sole (E 260-263, marynowane śledzie, grzybki, sałatki). KNO3 azotan(V) potasu KNO2 azotan(III) potasu dawna nazwa: azotyn potasu kwas octowy octan sodu Niekorzystnym zmianom produktów spożywczych zachodzącym w procesach utleniania przeciwdziała się poprzez dodanie przeciwutleniaczy - antyoksydantów. Za szkodliwe związki uważa się np. produkty utleniania lipidów - tłuszczów. Zdrowym i pożądanym przeciwutleniaczem jest kwas L-askorbinowy (E 300) powszechnie znany jako witamina C, niestety z uwagi na cenę, rzadko stosowany. Wykorzystuje się natomiast często inną witaminę - tokoferol (E 306), czyli witaminę E jako środek przeciwdziałający jełczeniu tłuszczów. Kwas fosforowy (E 338) i jego sole dodawane są do pieczywa i innych produktów, zapobiegają ich zbrylaniu się. Lecytyna, związek występujący powszechnie w przyrodzie, środek powierzchniowo aktywny i emulgator - to dzięki niemu mieszanki kakaowe dobrze rozprowadzają się w mleku, a mleko w proszku w wodzie. Do grupy przeciwutleniaczy należą także naturalne kwasy: winowe i cytrynowy. środki zagęszczające są najczęściej polisacharydami, mają one zdolność do two-rzenia żelu. Agar (E 406) już w niewielkim stężeniu tworzy sztywną galaretkę, pektyny (E 440) i alginiany (E 400-404) stosuje się do produkcji przetworów owocowych. Gliceryna (E 422) jest powszechnie stosowana w kosmetykach. Sole sodowe, potasowe i wapniowe tłuszczów spożywczych (E 470) są składnikami np. past do zębów. Alginiany i celuloza (E 460) to zagęszczacze dodawane do preparatów odchudzających - pierwsza grupa dodatków pęcznieje w żołądku dając uczucie sytości a celuloza jest polisacharydem, który nie jest trawiony przez organizm człowieka. Do innych dodatków możemy zaliczyć substancje zapachowe, wzmacniające smak, składniki słodzące i wzbogacające wyroby (np. witaminy i sole mineralne). Producenci powinni informować konsumentów na etykietach produktów jakie dodatki i w jakich ilościach zastosowano. Częste straszenie klientów szkodliwością dodatków nie zawsze jest racjonalne. Bywa wynikiem zwalczania konkurencji, niewiedzą lub zwykłą nadgorliwością. Z drugiej jednak strony zawsze warto wiedzieć co spożywamy.
