Gitara to stary arabski instrument muzyczny. Jednak szczegółową historię znamy od XVII w. Na początku XVII w. gitara posiadała tylko cztery podwójne struny w stroju c f a d1 lub f h d g1. Madryckiemu gitarzyście Vincente Espinelowi, przypisuje się dodanie piątej, dolnej pary strun. W porównaniu z instrumentem współczesnym, korpus gitary ówczesnej był węższy i głębszy, a talia mniej zaznaczona i umieszczona wyżej. Otwór rezonansowy pokrywała rozeta, a główka posiadała zarys czworoboczny. Struny przewiązywano przez otwory w poprzecznej listwie, spełniającej funkcję strunociągu. W XVII w. hiszpańsko-włoska gitara zaczęła upowszechniać się wśród francuskiej arystokracji. Jednak, gitara przechodząc w ręce amatorów, została uproszczona. Sześć pojedynczych strun E A d g h e1 (w pisowni o oktawę wyżej) zastąpiło dotychczasowych pięć par. Wydłużono też, odpowiednio poszerzono i spłycono korpus, przeciwdziałając tym sposobem osłabieniu brzmienia. Zaniechano również pokrywania otworu rezonansowego rozetą. Nowa forma gitary ułatwiła grę i zapewniła pełniejsze brzmienie. Do dawniejszego typu była w takim samym stosunku jak para instrumentów: wiolonczela do dawnej gamby. W XIX wieku, dzięki wprowadzeniu śrub zastępujących dawne kołki, jeszcze bardziej uproszczono posługiwanie się instrumentem. Swój renesans przeżyła w II połowie XX wieku. Obecnie pudło rezonansowe gitary klasycznej ma kształt owalny, w środku jest zwężone. W środkowej części płyty wierzchniej znajduje się okrągły otwór rezonansowy. Długa szyjka zaopatrzona jest w metalowe progi. 6 strun stroi się w kwartach z tercją między struną 4 a 5: E, A, d, g, h, e1. Grający skraca struny lewą ręką. Obecnie używa się gitary głównie jako instrument solowy, akompaniujący do śpiewu oraz w zespołach jazzowych, dla których budowana jest w kilku odmianach. Gitara hawajska nie różni się budową od klasycznej, struny przyciska się w niej jednak nie palcami, lecz specjalnym suwakiem umożliwiającym uzyskanie wibracji i glissanda. Gitara elektryczna wyposażona jest w przetwornik elektromechaniczny, zmieniający drgania strun w drgania elektryczne, które po wzmocnieniu przekazywane są przez głośnik w postaci dźwięku. Gitara basowa posiada cztery struny w stroju takim samym jak kontrabas. Tekst jest moim opracowaniem, nie jest kopią. W razie pytań, proszę o kontakt.
