Czy tworzymy chrześcijańską rodzinę? Jak wygląda taki związek? Czy małżeństwo chrześcijan narodzonych na nowo to chrześcijańska rodzina? Co wyróżnia rodzinę chrześcijańską od innych rodzin? Wiele podobnych pytań rodzi się gdy zastanawiamy się nad znaczeniem terminu chrześcijańska rodzina. Próbując podać definicję chrześcijańskiej rodziny napotykamy wiele trudności, tak naprawdę jeszcze nikt takiej definicji nie podał. Jakie kryteria musi spełnić, małżeństwo, rodzina by można nazwać taki związek chrześcijańskim? Czy wyznacznikiem będzie ślub zawarty w zborze przed Bogiem, czy ważniejszym kryterium będzie fakt nowonarodzenia partnerów? Czy rodzina żyjąca według zasad Bożego Słowa? Jak widzimy bardzo trudno jest podać zwięzłą i jednoznaczną definicję takiej rodziny. Skoro nie można w prosty sposób zdefiniować czym jest chrześcijańska rodzina spróbujmy taki związek scharakteryzować. Pomocą w tym będą odpowiedzi na następujące pytania: * Kto tworzy chrześcijańską rodzinę * Jakie są zasady zakładania rodziny * Jakie są role, zadania, przywileje i obowiązki małżonków w związku * Jakimi priorytetami rządzi się taka rodzina Kto tworzy chrześcijańską rodzinę Taka rodzinę tworzą narodzeni na nowo chrześcijanie, dzielący z sobą troski i radości, naśladujący Jezusa każdego dnia, by wypełnić słowa obietnicy złożonej podczas ślubowania (miłość, wierność, uczciwość, wsparcie i pomoc). Zasady zakładania rodziny Inna charakterystyczna cecha chrześcijańskiej rodziny to wypełnienie Bożej zasady dotyczącej zawierania małżeństw zawartej w 1 Moj. 2:24 i Mat. 19:5 Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci dwoje jednym ciałem. Ten proces opuszczenia, połączenia i stania się jednym ciałem - jednością w związku można nazwać zasadą tworzenia rodziny. Opuszczenie - to nie tylko wyprowadzenie się z domu rodzinnego (wiele par mieszka przecież z rodzicami) ale "wyjście" spod opieki rodzicielskiej, wzięcie odpowiedzialności za siebie i małżonka. Rodzice przestają być najbliższymi nam osobami (zawsze zostaną naszymi rodzicami a my będziemy ich dziećmi do końca życia) ich miejsce w naszym życiu zajmuje mąż lub żona. Nasze życie nie będzie już zależało od decyzji rodziców, ale to my wraz z małżonkiem będziemy podejmować decyzje i ponosić ich konsekwencje. Rodzice mogą służyć nam radą ale nie powinni na nas wpływać. Opuścić ojca i matkę powinniśmy także emocjonalnie i uczuciowo, w praktyce codziennego życia takie opuszczenie oznacza, że małżonek staje się nam bliższy niż ojciec i matka. Opuszczenie domu rodzicielskiego to wydostanie się spod rodzicielskiej ochrony i autorytetu, to samodzielność z partnerem. Połączenie - to nie tylko zamieszkanie pod jednym dachem czy "dzielenie łoża" ale życie w taki sposób by stać się odpowiednim partnerem. Połączenie to decyzja wspierania, opiekowania się partnerem, to rezygnacja z siebie, własnych planów, ambicji i zamiarów na rzecz małżonka. Połączenie to droga do uświęcenia w małżeństwie. Obrazowo połączenie można przedstawić jako transformację: przestaje być "ja" a jesteśmy "my" Jedność - po opuszczeniu rodziców, połączeniu się z małżonkiem stopniowo stajemy się jednością. Nasz sposób myślenia, działania, planowania przestawia się z "ja" na "my". Poznając się w różnych życiowych sytuacjach uzupełniamy się wzajemnie i budujemy nasz związek umacniając łączące nas więzi. Codzienne życie zbliża nas do siebie i pogłębia naszą jedność we wspólnym działaniu tworzymy prawdziwe "jedno ciało". Teraz po prześledzeniu reguł i zasad tworzenia rodziny zastanówmy się nad prawidłami funkcjonowania rodziny, rolami małżonków, ich obowiązkami i przywilejami. Role, zadania i obowiązki małżonków Jedną z cechą charakteryzującą chrześcijańską rodzinę jest wzajemna uległość. Słowa z listu do Efezjan 5:21 (Ulegając jedni drugim w bojaĽni Chrystusowej) nakazują nam taka postawę. Co to znaczy, że mamy ulegać jedni drugim? Najprościej można to określić jako postawę "Jesteś dla mnie bardzo ważny, liczę się z tobą, twoim zdaniem i potrzebami. Pragnę Twojego dobra ponad wszystko, cenię Cię i gotów jestem do poświęceń dla Ciebie. Nie chcę nad Tobą dominować ani nie traktuje Cię z góry." Innymi ważnymi cechami takiego związku są pokora, łagodność i cierpliwość. I tu słowa Jezusa z Ewangelii Mateusza. 11:29, ... uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Są dla nas wskazówką w rodzinnym życiu. Jak powinno to wyglądać w praktyce? Żona w miłości poddaje się autorytetowi męża, który przyjmując taką odpowiedzialność odpowiada za rodzinę przed Bogiem. Wobec żony musi być uległy w miłości i oddaniu. To, że jest głową nie znaczy, że jest panem i władcą ale sługą i pasterzem na wzór Chrystusa. To jego powinnością jest "uświęcenie" żony. Obowiązkiem męża - głowy rodziny jest zapewnić rodzinie bezpieczeństwo i byt materialny. To mąż zobowiązany jest zadbać o wszystkie potrzeby duchowe rodziny, której jest głową. Efez. 5:25-30 Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, Aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, Aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany. Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje. Albowiem nikt nigdy ciała swego nie miał w nienawiści, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, Gdyż członkami ciała jego jesteśmy. Głowa rodziny okazuje zrozumienie, szacunek wdzięczność i pamięć zarówno żonie jak i dzieciom Kol. 3:19. Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądĽcie dla nich przykrymi. 1 Piotr. 3:7. Podobnie wy, mężowie, postępujcie z nimi z wyrozumiałością jako ze słabszym rodzajem niewieścim i okazujcie im cześć, skoro i one są dziedziczkami łaski żywota, aby modlitwy wasze nie doznały przeszkody, Jakże często zaniedbywanym przez "głowy" obowiązkiem jest dbanie o duchowy rozwój dzieci w rodzinie. To mąż jest "kapłanem" w swoim domu 5 Moj. 11:18-20 Przyjmijcie zatem te moje słowa do swego serca i do swojej duszy i przywiążcie je jako znak do swojej ręki, i niech będą jako opaska między waszymi oczyma; Nauczajcie ich swoich synów, mówiąc o nich, gdy siedzisz w domu i gdy jesteś w drodze, i gdy się kładziesz, i gdy wstajesz. Wypisz je także na odrzwiach twojego domu i na swoich bramach, Żona w rodzinie chrześcijańskiej wypełnia Bożą misję jaką jest bycie odpowiednią (najlepszą i najwspanialszą) pomocą. To żona wspiera męża, pomaga mu i uzupełnia jego braki korzystając z jego ochrony i miłości. 1 Moj. 2:18 Potem rzekł Pan Bóg: Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam. Uczynię mu pomoc odpowiednią dla niego. Główną zasadą obowiązującą w rodzinie chrześcijańskiej jest rezygnacja z siebie na rzecz współmałżonka 1 Kor. 7:3-4 Mąż niechaj oddaje żonie, co jej się należy, podobnie i żona mężowi. Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona. W takiej atmosferze pełnej miłości i zaufania tworzymy silne, zdrowe relacje, przekazujemy dzieciom wartości i standardy zachowań zgodne z Bożym zamiarem zapisanym w Biblii. Rodzice w rodzinie mają zobowiązania względem dzieci, to oni odpowiedzialni są przed Bogiem za ich wychowanie, rozwój duchowy, otoczenie miłością i pomoc w dorastaniu Przyp. 22:6 Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet w starości. Efez. 6:4 A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci swoich, lecz napominajcie i wychowujcie je w karności, dla Pana. Kol. 3:21 Ojcowie, nie rozgoryczajcie dzieci swoich, aby nie upadały na duchu. Rodzinne priorytety Rodzina jako Boże dzieło - ukoronowanie Bożego stworzenia, w codziennym życiu odzwierciedla Boże zasady wypełniając w praktyce nakaz bycia solą ziemi i światłością. Jakie zadania spełnia chrześcijańska rodzina? Jaka jest jej rola? * Rodzina jest "miejscem" kształtowania osobowości i przekazywania dzieciom chrześcijańskich wartości, to w rodzinie uczymy dzieci jak podejmować decyzje, co jest dobre a co złe. * Rodzinna zapewnia ciepło i poczucie bezpieczeństwa tak potrzebne do prawidłowego wzrostu i dorastania. Rodzina to miejsce gdzie tworzą się głębokie relacje i więzi uczuciowe. * Rodzina to miejsce prokreacji i więzi seksualnej między małżonkami. * Chrześcijańska rodzina to mała wspólnota "świecąca" odbiciem Bożej Chwały i realizująca w codziennym życiu Boże przykazania. * Rodzina chrześcijańska to miejsce gdzie rozmawiamy ze sobą, wymieniamy poglądy, dzielimy się uczuciami, gdzie każdy jest doceniany i ważny. Wyrażamy wzajemne uznanie i okazujemy uczucia. * W rodzinie wspólnie spędzamy czas, potrafimy wspólnie się bawić wypoczywać i pracować. Robimy plany na przyszłość. * Gdy pojawią się problemy rozwiązujemy je! Stworzenie tak funkcjonującej rodziny nie jest sprawą łatwą, ale jest możliwe i co najważniejsze jest zgodne z Bożą wolą. Dlatego wszyscy powinniśmy pielęgnować i umacniać nasze relacje tak by rodziny były "dobrym świadectwem" w czasach gdy nieformalne związki są zjawiskiem częstym i powszechnie akceptowanym a świeckie prawo legalizuje małżeństwa homoseksualne. Choć w dzisiejszy świat przeżywa poważny kryzys rodzinny, chrześcijanie powinni dołożyć wszelkich starań by ich rodziny świeciły w ciemności. Jeśli mielibyśmy odpowiedzieć na pytanie w jakiej rodzinie chcielibyśmy żyć? Lub jaką rodzinę chcielibyśmy stworzyć? Nasze myśli wędrują w przeszłość i przeprowadzamy porównanie naszych marzeń z rzeczywistością. Wspominamy nasze dzieciństwo, nasze pragnienia, szczęśliwe i złe chwile i mówimy sobie "tego na pewno nie będzie w moim domu, ja nie będę traktować dzieci w ten sposób, tak się zachowywać" Pojawiają się też inne myśli i postanowienia "w moim domu będzie tak jak było u nas, chce być taka jak mama, robić to jak ojciec." Tworząc rodzinę pragniemy stworzyć idealne miejsce, gdzie wszyscy będą się czuli dobrze, będą szczęśliwi, zadowoleni, uśmiechnięci i mili dla siebie. Ktoś złośliwy opowiadając bajkę o księżniczce i królewiczu zamiast zakończyć "...i żyli długo i szczęśliwie" powiedział "no a potem się pobrali i zaczęło się..." Dlaczego tak się dzieje, że nasze życie nie wygląda tak różowo jak ma to miejsce w bajkach? Dlaczego tak często nasze rodziny różnią się tak bardzo od naszych wyobrażeń i pragnień? OdpowiedĽ na to pytanie jest prosta co wcale nie znaczy, że łatwa do osiągnięcia. Dzieje tak się z kilku powodów, jednym z nich jest nieznajomość Bożych zasad tworzenia rodziny, drugim jest przeświadczenie, że wszystko samo ułoży się wspaniale bez naszego udziału i wysiłku, trzecim jest powielanie niewłaściwych wzorców z naszych domów rodzinnych. Jak więc powinna wyglądać rodzina? W 1Księdze Mojżeszowej. 2:24 i w Ewangelii Mateusza. 19:5 odnajdujemy pierwsza podstawową Bożą zasadę tworzenia rodziny Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci dwoje jednym ciałem. Opuszczenie, połączenie i stanie się jednym ciałem - jednością to proces przez, który musimy przejść na naszej rodzinnej drodze. Opuszczenie - to nie tylko wyprowadzenie się z domu rodzinnego (wiele par mieszka przecież z rodzicami) ale "wyjście" spod opieki rodzicielskiej, wzięcie odpowiedzialności za siebie i małżonka. Rodzice przestają być najbliższymi nam osobami (zawsze zostaną naszymi rodzicami a my będziemy ich dziećmi do końca życia) ich miejsce w naszym życiu zajmuje mąż lub żona. Nasze życie nie będzie już zależało od decyzji rodziców, ale to my wraz z małżonkiem będziemy podejmować decyzje i ponosić ich konsekwencje. Rodzice mogą służyć nam radą ale nie powinni na nas wpływać. Opuścić ojca i matkę powinniśmy także emocjonalnie i uczuciowo, w praktyce codziennego życia takie opuszczenie oznacza, że małżonek staje się nam bliższy niż ojciec i matka. Opuszczenie domu rodzicielskiego to wydostanie się spod rodzicielskiej ochrony i autorytetu, to samodzielność z partnerem. Połączenie - to nie tylko zamieszkanie pod jednym dachem czy "dzielenie łoża" ale życie w taki sposób by stać się odpowiednim partnerem. Połączenie to decyzja wspierania, opiekowania się partnerem, to rezygnacja z siebie, własnych planów, ambicji i zamiarów na rzecz małżonka. Połączenie to droga do uświęcenia w małżeństwie. Obrazowo połączenie można przedstawić jako transformację: przestaje być "ja" a jesteśmy "my" Jedność - po opuszczeniu rodziców, połączeniu się z małżonkiem stopniowo stajemy się jednością. Nasz sposób myślenia, działania, planowania przestawia się z "ja" na "my". Poznając się w różnych życiowych sytuacjach uzupełniamy się wzajemnie i budujemy nasz związek umacniając łączące nas więzi. Codzienne życie zbliża nas do siebie i pogłębia naszą jedność we wspólnym działaniu tworzymy prawdziwe "jedno ciało". Skoro znamy, już zasadę tworzenia rodziny prześledĽmy role i funkcje, jakie powinna spełniać rodzina. * Rodzina jest "miejscem" kształtowania osobowości i przekazywania dzieciom chrześcijańskich wartości, to w rodzinie uczymy dzieci jak podejmować decyzje, co jest dobre a co złe. Rodzina to miejsce gdzie nasze dzieci poznają Boga, uczą się jak zachowywać się w różnych sytuacjach. To my jesteśmy dla nich pierwszym przykładem do naśladowania i chodzącą encyklopedią odpowiadającą na pytania. * Rodzinna zapewnia ciepło i poczucie bezpieczeństwa tak potrzebne do prawidłowego wzrostu i dorastania. Roślina do wzrostu potrzebuje wody, światła, ciepła i żyznej gleby, by nasze dzieci mogły rosnąć muszą mieć odpowiednie warunki. Tu okazując miłość zasilamy się nawzajem, wspieramy się i pomagamy sobie nawzajem we wspólnym wzroście. Rodzina to miejsce gdzie tworzą się głębokie relacje i więzi uczuciowe.
W dzisiejszych czasach coraz mniej małżeństw jest tzw. ,,czysto chrześcijańskich'. Nie kierują się oni wartościami katolickimi, mimo że ich małżeństwo jest jednym z nich. Jednak każda szanujące się małżeństwo chrześcijańskie, po ślubie tworzące rodzinę powinno kierować się zasadami chrześcijańskimi. Każdy współmałżonek powinien dbać o dobro swojej drugiej połówki i troszczyć się o jej potrzeby. To one powinny być priorytetem w życiu rodzinnym. Kierowanie się głównie swoim dobrem nie jest wartością chrześcijańską, ponieważ chrześcijaństwo opiera się na potrzebach innych ludzi, a nie naszych własnych. Jeżeli współmałżonkowie będą dbali o siebie nawzajem nastatnie wśród nich równaga i oboje będą siebie uzupełniać. Następną zasadą jaka powinien kierować się współmałżonek chrześcijański jest trwanie u boku swojego męża/ swojej żony przy najtrudniejszych sytuacjach życiowych (np. choroba, kłopoty finansowe). Każde małżeństwo zmaga się z trudnościami. Niekiedy są to trudności proste, niekiedy trudne do rozwiązania, ale nie ma sytuacji bez wyjścia. Jako małżeństwo chrześcijańskie, oboje małżonkowie powinni wierzyć, że wszystkie trudności, które ich napotykają, są sprawką Boga. Każde zdarzenie ma jakiś cel i do czegoś prowadzi. Jeżeli jeden ze współmałzonków ucieka od problemów rodzinnych, pokazuje, że jego chrześcijaństwo było na pokaz, i nie rozumie na czym właściwie ta religia polega. Prawdziwy chrześcijański współmałżonek będzie trwał przy boku żony/męża bez względu na przeciwności losu. Będzie oparciem dla drugiej strony i swoją obecnością pomagał w problemach. Najważniejsza jest obecnoścć i chęć niesienia pomocy. Kolejną cechą, choć wydaje się być najprostszą jest wierność. Mimo że wydaje się to normalne, w niektórych małżeństwach chrześcijańskich następuje zdrada męża lub żony. Jest to zachowanie karygodne, w stosunku do wpółmałżonka, ale także w stosunku do samego Boga. On powołał człowieka do życia w małżeństwie i wierności drugiej osobie, a zdradzając żonę/ męża zdradzamy także Boga.To są główne cechy prawdziwego chcrześcijańskiego współmałżonka. Bez którejkolwiek z wyżej wymienonych cech małżeństwo nie jest w pełni chrześcijańskie i na pewno nie przetrwa próby czasu... Mam nadzieję, że choć trochę przyda Ci się moja pomoc, i że długość jest wystarczająca ;) .
