Dwano dawno temu w okolicach Mińska mazowieckiego znajdowała się mała wioska zamieszkiwana głównie przez rolników i kupców. Ludzie osadzili się wokół wielkiego jeziora. Poruszały się nimi statki kupców i rzemieślinków. Pewnoego dnia na dworze zrobiło się strasznie pochmurno. Na dworze nie było widać żywej duszy , bowiem wszyscy pochowali się w swoich domach. W parę chwil rozszalała się straszliwa burza. Pioruny uderzaly co chwilę w ziemie. Deszcz padał i padał a spanikowani ludzie chowali się ze strachem . Na drugi dzień miał sie odbyć wielki festyn z okzji zbiorów . Mieli też przypłynąc kupcy i rzemieślnicy z drogimi towarami. Jednak znowu rozszalała się burza, która wywróciła wielki statek przewożący srebro. Cała zawartośc statku wpadła do morza wraz z załogą. Jezioro pokryte zostało srebną pokrywą i naglę zastygło wraz z ludzmi którzy znajdowali się na powierzchni wody . Ludzie byli przerażeni. Po chwili woda pękła jakby lustro i całe srebro poszło na dno. Rolnicy przez długi czas nie potrafili powiedzieć jak to się stało. Mówią że na dnie jeziora dalej znajdują się ludzie zastygli w srebrze. Z powodu tego zdarzenie jezioro nazwano srebnym
