wielka improwizacja jako ukazanie wnętrza głównego bohatera w 3 cz. dziadów . ! proszę o pomoc !

Najsłynniejsza scena III czesci Diziadów, tak zwana Wielka Improwizacja uwazana jest za klucz do zrozumienia przesłania calego dramatu Mickiewicza. Poeta porusza tu problem istnienia w narodzi wybitnej jednostki i jej stosunku do Boga. Wielka Improwizacje wyglasza siedzacy w wiezieniu Konrad, romantyk poeta i czlowiek uwazajacy sie wlasnie za jednostke wybitna wyrastajaca ponad tlum smiertelnikow. Choc na wpol oblakany polprzytomny ma jednak swiadomosc swojej wartosci i  niezwylkosci lecz rowniez wynikajacych z tego obowiazkow wobec rodakow. W ielka Improwizacja to liryczny monoog Konrada wyraz gwaltownej walki jaka glowny bohater toczy z Bogiem z silami ciemnosci i z wlasna slaboscia. Z Bogiem Konrad bedzie walczyl o panowanie nad swiatem i ludzkoscia. Ten bunt przeciw Bogu zostal wzniesiony w imie ludzkosci w imie milosci do ludzi. Jest to tzw bunt prometejski. Konrad glowny bohater utworu to czlowiek nie do konca  swiadomy swych slow i czynow. Jest romantykiem, poeta wybitna jednostka swiadomo swojej wartosci a zarazem obowiazkow z jakimi ona sie wiaze Konrad jest bohaterem tragicznym. Mimo poczucia drzemiacych w nim mozliwosci jest bezsilny. Jest rzadzony przez uczucie, ktore w swiecie realnym okazuje sie niewystarczajace do objecia rzadu dusz.