Kanon D-dur Johanna Pachelbela (1653-1706) - utwór skomponowany na troje skrzypiec i basso continuo (Kanon und Gigue in D-Dur für drei Violinen und Basso Continuo) to jeden z najsłynniejszych utworów tego kompozytora. Prawdopodobnie powstał około 1680 roku, w epoce baroku. Istnieją obecnie również aranżacje na różne instrumenty. Tempo:umiarkowane - andante; Metrum - parzyste 4/4; Jest to rodzaj faktury polifonicznej. Utwór posiada budowę ewolucyjną. Linia melodyczna imitowana jest kolejno w partiach wszystkich skrzypiec. Podporę harmoniczną stanowi basso continuo, charakterystyczne dla epoki baroku. Rytmika rozwija sie ewolucyjnie: utwór zaczyna się w długich wartościach rytmicznych, po czym stopniowo nastepuje zagęszczenie ruchu poprzez wprowadzanie coraz drobniejszych wartości rytmicznych. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.
