Jak każdy kochający syn, dobry brat i niezawodny przyjaciel staram się pomagać wszystkim osobom w moim otoczeniu. Robię to, aby po prostu mieć satysfakcję z pomocy i odciążyć moich bliźniach od natłoku codziennych obowiązków. Jeśli chodzi o moich rodziców, to przyznam się szczerze, że im pomagam najbardziej. Gdy mam czas lub zauważę, że mam jest zmęczona od razu proponuję jej pomoc. Bywa też tak, że bez jakichkolwiek sygnałów zabieram siędo pracy. Najczęściej zmywam naczynia, odkurzam dywany i koszę trawnik. Może to nie jest strasznie wiele, ale zawsze jakaś pomoc, która w moim domu napewno zostanie doceniona. Lubię pomagać również mojemu bratu. Najczęściej objawia się to w momencie, gdy brat ma jakieś skomplikowane zadanie domowe, które dla mnie okazuje prościzną. Ponadto wstawiam się "za nim", gdy przeskrobie coś i czeka na rozmowę z rodzicami. Bardzo lubię pomagać moim rówieśnikom. Chętnie udzielam im pomocy w zadaniach domowych, a niektórym udzielam korepetycji. Wszystko oczywiście za darmo i bezinteresownie. Ponadto jestem dobrym słuchaczem i wiele mogę się dowiedzieć od moich przyjaciół. Oni wiedzą, że zawsze mogą mi się wygadać. Tak właściwie dlaczego ja to robię? Odpowiedź jest akurat bardzo prosta. Robię to dla satysfakcji i czystego sumienia. Ponadto tak zostałęm wychowany i uznaję takie zachowanie za jak najbardziej oczywiste.
