na podstawie wybranego malarza i jego obrazu napisz o realizmie PILNE

Jean-François Millet ur. 4 października 1814 w Grouchy w gminie Gréville-Hague, zm. 20 stycznia 1875 w Barbizon)– francuski malarz. W początkach swej twórczości najchętniej malował sceny z mitologii, a także portrety i pejzaże. Pod wpływem realizmu zaczął ożywiać swoje dzieła ludźmi pracującymi na świeżym powietrzu np. Kobiety zbierające kłosy (1857). Pochodził z chłopskiej rodziny, malował głównie wiejskie życie chłopów, ukazywał etos ich pracy. Akcentował więź człowieka z naturą oraz sferę pobożności.Chyba najbardziej odpowiada ideałowi malarza realisty. Jego sztuka niezmiennie obraca się wokół trudnego życia chłopów i ich symbiozy z naturą. Sam Millet pochodził z chłopskiej rodziny normandzkiej i wkładał w swoje miniaturki dużą dozę osobistego wzruszenia.U każdego z wielkich twórców francuskiego realizmu kierunek ten zaowocował w specyficzny sposób.Duch realizmu ulotnił się szybko poza Francję. We Włoszech skroplił się m.in. w postaci tzw. stylu macchiaioli; w Rosji u Riepina i innych Pieriedwiżników; w Hiszpanii włączył się w nurt costumbrismo, zaś w Holandii można go odnaleźć w szkole haskiej. W Szkocji natomiast działała pod koniec XIX wieku pewien czas grupa realistów, określających się jako "Glasgow Boys". Wszystkie te nurty są w pewien sposób pokrewne francuskiemu realizmowi. Macchiaioli jest raczej niezależnym ruchem artystycznym niż odłamem realizmu, jednak podobnie jak ten protestuje przeciwko idealizmowi ówczesnego akademizmu. Głównym punktem niezgody jest co prawda kwestia techniczna, jednak malarzy macchiaioli interesuje to, co realistów: codzienność, wieś, pejzaż. W Polsce Nurt realizmu reprezentują najlepiej Józef Chełmoński i Aleksander Gierymski. Chełmoński jest dużo "łagodniejszym" realistą, i porzuca często ciemną stronę życia na rzecz bardziej beztroskich obrazów o jasnej kolorystyce. Gierymski natomiast jest przedstawicielem tzw "realizmu krytycznego". Z dużo większym oddaniem ideologicznym portretuje robotników i chłopów polskich oraz miejską biedotę.Realizm nigdy nie uzyskał wielkiej popularności, ponieważ przez środowiska opiniotwórcze Paryża zostały szybko obwołane prowokacjami (głównie za sprawą bezkompromisowego i nieco egocentrycznego Gustawa Courbeta). Poza Francją natomiast realizm nie rozwinął się w jakiś szczególnie interesujący i charakterystyczny sposób. Dobre technicznie malarstwo realistyczne zostało szybko skrytykowane za nijakość i powtarzalność, a świat malarski szybko został pochłonięty przez wielkie rewolucje artystyczne, z których pierwszą było pojawienie się impresjonizmu.