Do Zeusa szybko dotarła wieść, bowiem najszybszy posłaniec, który miał skrzydełka przy nogach przybył na Olimp oświadczając, że Prometeusz lepi z gliny jakieś dziwaczne, bardzo słabe postacie. Nieufny władca zaraz wypatrzył w tym podstęp i w obawie, że te oto ludziki mogą kiedyś być wykorzystane przeciwko niemu wymyślił następujący plan, a mianowicie nakazał lecieć Hermesowi do Hefajstosa, aby zlecić mu zadanie. Gdy posłaniec dotarł na miejsce bóg kunsztu i sztuki był bardzo zajęty, ponieważ Prometeusz wykradł dla ów ludzi kilka iskier ognia aby umocnić ich ciało i duszę, wracając w pośpiechu niechcący przewrócił wóz słońca, w którym odpadło koło. Bożek dokręcał już ostatnią śrubę, a Hermes przekazał mu wiadomość od Zeusa. Miał on stworzyć postać-kobietę o niezwykłej urodzie. Niebawem dzieło było skończone. Atena nauczyła cudowną Pandorę tkać i haftować, bogowie hojnie ją obdarowali, otrzymała ona jeszcze puszkę, która miała ją ozdabiać, a dziewczyna dostała zakaz otwierania jej. Hermes realizując dalszą cześć planu Zeusa wziął Pandorę, zawiózł i pozostawił ją w Beocji w okolicach domu Prometeusza, była ona skonana, więc usnęła na trawie. Rano Prometeusz wraz ze swym bratem Epimeteuszem ujrzeli pierwszą na świecie kobietę.Prometeusz ostrzegł Epimeteusza. Ten nie suchał! Pandora nalegałe żeby otworzyć puszkę! Epimeteusz chciał poczekać do jutra. Pandora się zgodziła.Tej nocy Epimetełusz miał wizje w której Prometeusz zostaje zawieszony na górach Tartaru, a ludzie cierpią. Wtedy w śnie zauwarzył otwartą puszkę i z nią Pandor. Następnego dnia wygonił Pandore, a puszkę ukrył w ludzkim domu którego miała pilnować rodzina przez wieki.
