"Oko w oko z panią dyrektor" Na lekcji zachowałem się bardzo niegrzecznie w stosunku do uczniów i naszej pani od matematyki, dzięki czemu musiałem stanąć oko w oko z panią dyrektor w jej gabinecie. To było straszne. P. Mikas (pani od matematyki) prowadziła mnie za drżącą rękę. Miałem nogi z waty, gdyż gabinet dyrektorski to istne piekło i każdy bał się tam iść. Kiedy tam wszedłem, serce zaczęło mi walić jak oszalałe, z czoła płynął pot i byłem bardzo zestresowany. Rozmowa trwała 30 min. Otrzymałem zawieszenie w prawach ucznia na okres 30 dni. Kamień spadł mi z serca. Ale nie było do końca tak dobrze, gdyż nie obeszło się bez notatki w dzienniku oraz moim dzienniczku, który mieli podpisać rodzice. Gdy wróciłem do domu, długo odwlekałem tą chwilę. Ale niestety, kiedyś trzeba było stanąć oko w oko także z rodzicami. Ze łzami w oczach i sercem w gardle podszedłem do nich z otwartym dzienniczkiem i długopisem. Patrzyłem to na mamę, to na tatę... Oni się uśmiechnęli, oboje podpisali uwagę i przytulili mnie. Bardzo mocno. Pragnąłem tego jak małe dziecko wymarzonej zabawki. Rozmawiali ze mną bardzo spokojnie na temat zaistniałej sytuacji. Po 30 minutach wróciłem do swojego pokoju zadowolony i z radującym się sercem. Rodzice nie byli zadowoleni, lecz także nie robili mi awantury za to. Każdy ma prawo do błędów.
