Stokrotka jest skromnym,polnym kwiatuszkiem,umie cieszyć się pięknem dnia,słońcem,a przede wszystkim przyjaźnią.Stokrotka została uosobiona.Potrafi mówić,myśli,uśmiecha się,czuje żal po śmierci skowronka.W baśni przedstawiona jest opowieść o cierpieniu i bezsilności wobec ludzkiej bezmyślności.Uczy nas szacunku do przyrody,która stopniowo ginie,niszczona przez człowieka.Stokrotka przez swą skromność pokazuje nam,że wcale nie trzeba być pięknym(jak tulipany i piwonie),aby czuć się szczęśliwym.Wystarczy dostrzegać wokół siebie piękno i umieć cieszyć się istniejącym światem.Stokrotka bardzo współczuła skowronkowi,który cierpiał z tęsknoty za swobodą i z powodu braku wody.Zrozpaczona myślała jak mu pomóc. Przez to,że stokrotka zachowywała się jak człowiek zauważamy,że przez bezmyślność i traktowanie żywego ptaka jak zabawkę doprowadzili do śmierci skowronka.Stokrotkę wyrzucono na zakurzoną drogę.Widzimy,że przez takie zachowanie możemy bardzo skrzywdzić innych.
