Wielu za nas uważa pracę za przykry obowiązek. Uważam, że jest to spowodowane złym podejściem pracodawców do pracowników spowodowanym często brakiem nici porozumienia i niechęci, a także niezdrowymi relacjami pomiędzy samymi pracownikami. Ponieważ praca jest czynnością codzienną powinniśmy czerpać z niej maksimum radości i przyjemności. Co może dać nam więcej szczęścia jak nie kontakty z innymi ludźmi? Jeżeli będziemy szukać dobra, znajdziemy to, co najważniejsze. Musimy otwierać swoje serce na innych. Dzięki temu poczujemy się spełnieni. Nie ważne czy jesteś prawnikiem w szanującej się kancelarii czy sprzedawcą w pobliskim sklepie. Każdy człowiek jest tak samo ważny, ponieważ tworzy społeczeństwo. Społeczeństwo, które powinno mieć do siebie szacunek, które nie powinno być pazerne i egoistyczne lecz wyrozumiałe i pomocne. Stały rozwój związany z wykonywanym zawodem jest niezbędny. Nie chodzi tylko o wbijanie regułek i zasad lecz o kreatywność, a w szczególności zacieśnianie więzi. Mamy na świecie ludzi z różnymi charakterami, z róznym zapałem do pracy, z różnymi ambicjami. Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak często przez własne zapatrzenie w siebie zniechęcamy tych słabszych do podejmowania nowych działań. Jeżeli wyciągniemy pomocną dłoń, wskażemy drogę, pomożemy w życiowych wyborach poczujemy moc powołania. Istniejemy nie tylko dla siebie lecz dla innych. Nie współpracując ze sobą nigdy nie będziemy zadowoleni. Podsumowując możemy użyć tutaj zasady ,,Szanuj bliźniego jak siebie samego" , a nawet bardziej. Myślę, że w ten sposób praca nie będzie tylko pracą lecz wszystkim wokół co pokochamy. Pozdrawiam
