Uważam, że droga Jana Pawła II powinna być obierana jako wzór dla młodych ludzi. U JP II obserwowaliśmy głębokie poświęcenie i dążenie do tego na czym tak na prawdę w życiu mu zależało. Mimo ciężkich warunków w jakich musiał dorastać (okres II wojny światowej), nie zrezygnował z teatru, który tak bardzo kochał. My, chociaż rzadko napotykamy na naszej drodze przeciwności losu, oraz nie żyjemy w kraju gdzie toczą się wojny jak ponad pół wieku temu, często rezygnujemy ze swoich marzeń i planów na przyszłość. Kiedy wątpimy w to, że nam się uda, powinniśmy popatrzeć na postać Jana Pawła II, który już niedługo zostanie błogosławionym i przypomnieć sobie jego zmagania z przeciwnościami losu i to wytrwałe dążenie do realizacji swoich planów i marzeń. Mam nadzieję, że pomogłam?:)
