Słowik rdzawy ma 16,5 cm, waży 22 g. Grzbiet, skrzydła, ogon czerwonobrązowe, spód jaśniej brązowy; nogi wysokie. Trudno zauważalny, żyje w ukryciu, skacze dużymi susami, ogon często zadarty. Głos tego ptaka w podnieceniu to miękkie, dźwięczne „juki” lub niskie „karr”. Śpiew słowika rdzawego – głośny, bardzo zmienny, liczne, rozmaite krystalicznie czyste motywy przeplatają się z monotonnymi, terkoczącymi tonami, w międzyczasie przedłużone, narastające tony (szlochanie); śpiewa również w nocy. Środowiskiem tego ptaka są lasy liściaste, lasy nad rzeczne, ogrody i parki. Pożywieniem są owady oraz pająki. Lęgi słowika rdzawego przypadają na miesiące: maj – czerwiec, 4-6 jaj, wysiadywanie jaj trwa 13-14 dni, młode w gnieździe 11 dni. Gniazdo znajduje się na ziemi.
Sowik rdzawy to niepozorny, brązowy ptak o długości ciała 16-17 cm. Skromnie wyglądający słowik mieszka przeważnie w zaroślach.Najchętniej przebywa w wilgotnych parkach, na starych cmentarzach i na brzegach lasu.Tam tez znajduje cichy zakątek na gniazdo, które wije z suchych źdźbeł trawy, najczęsciej na ziemi pod krzewami. Samica składa od 4 do 6 oliwkowobrązowych jaj, z których w czerwcu wylęgaja się młode.Szybko zaczynają latać i usamodzielniają się. Żywią się owadami, robakami,ślimakami i jagodami.Chętnie trzymają się w pobliżu ziemi i tam szukają pożywienia w opadłym listowiu i w trawie.Słowiki przylatują do Polski w końcu kwietnia a odlatują w sierpniu.