Adam Cisowski był uczniem 7 klasy, bardzo popularnym i lubianym wśród swoich kolegów. Jego ojciec był lekarzem, mama zajmowała się domem i licznym rodzeństwem siódmoklasisty. Był on pyzaty i wysoki, lubił żartować. Chłopak zyskał sobie przezwisko szatana przez swój niebywały wręcz talent do rozwiązywania trudnych spraw. W książce pokazał tę zdolność już na początku, gdy odgadł, jak pyta nauczyciel historii. W następnej chwili, gdy zdenerwowany profesor Gąsowski chciał zmienić metodę, Adam pokazał inną swoją umiejętność - zdolność wczucia się w ludzką naturę. Przytoczył wtedy słowo w słowo tok rozumowania poczciwego staruszka jakby był on otwartą księgą, w której sprytny uczeń wszystko czytał. Adam Cisowski zwykł korzystać ze swojej inteligencji, a była ona bardzo rozwinięta. Potrafił nie tylko wykorzystać własne umiejętności, ale też umiał czerpać porzytek z cudzych doświadczeń. Siódmoklasista nieraz udowadniał, że potrafi przechytrzyć innych - gdy dobrze zaplanował podstęp i ukrył żalazną skrzynkę wiedząc, że gdy wykopią ją złodziejaszki będą chcieli im ją odebrać. Tak też się stało - jeden z opryszczków grożąc pistoletem Adamowi, Staszkowi i panom Gąsowskim nakazał oddać im pojemnik. Nie wiedział, że tak naprawdę znajdują się w nim jedynie kamienie (
