porownanie III symfonii Góreckiego z VI Symfonii Beethovena prosze musze miec na dzisiaj to jest z woku prosze 

VI Symfonia F-dur „Pastoralna” op. 68 L. van Beethovena jest symfonią pięcioczęściową  opatrzoną sielankowymi tytułami: „Allegro ma non troppo - Obudzenie się pogodnych uczuć po przybyciu na wieś. , „Andante molto mosso - Scena nad strumykiem”, Allegro - Wesoła zabawa wieśniaków”, „Allegro -  Burza”, „Allegretto - Śpiew pasterza – radosne i dziękczynne uczucia po burzy”. Beethoven skomponował ją jako pochwałę życia wiejskiego, czerpiąc inspiracje z Heiligenstadt, swego azylu nieopodal Wiednia. Symfonia stanowi wczesny przykład romantycznego „programu” muzycznego – tworzenia scen i obrazów za pomocą dźwięku. Sam kompozytor określał ją raczej jako „malowanie uczuć, nie scen”. VI Symfonia nie jest tak dramatyczna jak poprzedzająca ją V- c-moll, ale pod wieloma względami jest równie nowatorska. Beethoven przełamał schemat 4-częściowej symfonii klasycznej, komponując pięć części i rezygnując z jednoznacznego podkreślenia początku i końca trzech ostatnich na rzecz płynnych połączeń. Jest to pierwsza symfonia z „programem”, w której muzyka plastycznie maluje sceny i wydarzenia.   H. M. Górecki  „III Symfonia - Symfonia pieśni żałosnych” na sopran solo i orkiestrę op.36 jest utworem trzyczęściowym powstałym w 1976 roku. Charakterystyczną cechą tej muzyki jest ogromny ładunek ekspresji – utwór powstał pod wpływem słów pozostawionych na ścianie więziennej i wyrytych przez dziewczynę – Helenę Błażusiak, którą aresztowało w 1944 roku Gestapo: „Mamo, nie płacz, nie. Niebios Przeczysta Królowo, Ty zawsze wspieraj mnie. Zdrowaś Mario” . W każdej części tekst  słowny pochodzi z innego źródła. Cześć pierwsza Lento. Sostenuto tranquillo ma cantabile zawiera polski lament maryjny z XV wieku. Część druga Lento e largo. Tranquilissimo - cantabilissimo - dolcissimo – legatissimo operuje tekstem wyrytym na ścianie więziennej. Natomiast w części trzeciej Lento. Cantabile-semplice ­ pojawia się melodia ludowa ze Śląska, mówiąca o matce, która straciła dziecko w powstaniach śląskich. Dominującymi tematami są więc macierzyństwo i rozłączenie ludzi przez wojnę. W 1993 roku płyta z III Symfonią pt. „Symfonia pieśni żałosnych” na sopran i orkiestrę odniosła ogromny sukces : sprzedano ponad 700 tys. egzemplarzy, co stanowi największy w historii fonografii nakład płyty z muzyką współczesną.    Oba utwory ujęte są w tę samą formę, oparte na treści programowej, posiadają jednak różne składy wykonawcze, budowę, źródła inspiracji oraz przekazują inny rodzaj emocji i ekspresji.       Tekst nie jest kopią z netu, jest moim opracowaniem. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.