Minimalizm, rzecz która niewątpliwie wdziera się skutecznie w nasze życie coraz bardziej i bardziej. Ludzie w większości robią to co muszą, nic ponad to czego od nas wymagają inni. Wszyscy starają sie wyrobić jedynie normę, nic ponad to. Co na to mówi nam Jan Paweł II? Podczas przemówienia do młodych w Częstochowie 18 czerwca 1983r. mówi "Musicie od siebie wymagać, choćby inni od Was nie wymagali". Mówi on nam o tym byśmy nie spoczywali na laurach i nie zadawalali się nędznym minimum, byśmy wymagali od siebie, newet jeśli inni od nas już niczego nie wymagają. Niektórzy w tym momencie pewnie powiedzą, że jeśli cały czas pniemy się wyżej to możemy popaść w obsesje, pracoholizm, możemy popaść w jakąś depresję ze względu na zbyt duże wymagania wobec siebie, czy cokolwiek jeszcze innego, jeszcze straszniejszego. Na to jest prosta odpowiedź, we wszystkim trzeba zachować zdrowy umiar, a poza tym nawet jeśli człowiek ustawi sobie poprzeczkę wyżej niż jest w stanie doskoczyć i tak doskoczy wyżej niż jak gdybym ustawił ją niżej i przeskoczył. Cóż to za sukces przeskoczyć poprzeczkę jeśli znajduje się ona w polu naszych umiejętności, stawiając ją sobie wyżej wychodzimy z naszego pola umiejętności i wzbijamy się wyżej. W jaki sposób możemy wdrażać tę myśl w codzienne życie? Małymi kroczkami. Przykładowo zamiast spisać pracę domową od kolegi zróby ją sami, zamiast ściągać nauczymy się do sprawdzianu, satysfakcja będzie dużo większa. Nawet jeśli rodzice nie każą nam posprzątać na biurku, zróbmy to, czy nie lepiej będzie się nam pracować w pokoju w którym jest czysto? Tego typu małymi kroczkami możemy zajść daleko i nie bedziemy popadać w minimalizm.
Minimalizm, rzecz która niewątpliwie wdziera się skutecznie w nasze życie coraz bardziej i bardziej. Ludzie w większości robią to co muszą, nic ponad to czego od nas wymagają inni. Wszyscy starają sie wyrobić jedynie normę, nic ponad to. Co na to mówi nam Jan Paweł II? Podczas przemówienia do młodych w Częstochowie 18 czerwca 1983r. mówi "Musicie od siebie wymagać, choćby inni od Was nie wymagali". Mówi on nam o tym byśmy nie spoczywali na laurach i nie zadawalali się nędznym minimum, byśmy wymagali od siebie, newet jeśli inni od nas już niczego nie wymagają. Niektórzy w tym momencie pewnie powiedzą, że jeśli cały czas pniemy się wyżej to możemy popaść w obsesje, pracoholizm, możemy popaść w jakąś depresję ze względu na zbyt duże wymagania wobec siebie, czy cokolwiek jeszcze innego, jeszcze straszniejszego. Na to jest prosta odpowiedź, we wszystkim trzeba zachować zdrowy umiar, a poza tym nawet jeśli człowiek ustawi sobie poprzeczkę wyżej niż jest w stanie doskoczyć i tak doskoczy wyżej niż jak gdybym ustawił ją niżej i przeskoczył. Cóż to za sukces przeskoczyć poprzeczkę jeśli znajduje się ona w polu naszych umiejętności, stawiając ją sobie wyżej wychodzimy z naszego pola umiejętności i wzbijamy się wyżej. W jaki sposób możemy wdrażać tę myśl w codzienne życie? Małymi kroczkami. Przykładowo zamiast spisać pracę domową od kolegi zróby ją sami, zamiast ściągać nauczymy się do sprawdzianu, satysfakcja będzie dużo większa. Nawet jeśli rodzice nie każą nam posprzątać na biurku, zróbmy to, czy nie lepiej będzie się nam pracować w pokoju w którym jest czysto? Tego typu małymi kroczkami możemy zajść daleko i nie bedziemy popadać w minimalizm. mam nadzieje że pomogłam .. pozdro dla ciebie :*
