Jukon jest największą rzeką w północno-zachodniej Ameryce Północnej. Ponad połowa rzeki płynie przez Alaskę, największy stan USA, reszta płynie w większości przez kanadyjskie Terytorium Jukon, które tej rzece zawdzięcza nazwę. Rzeka ma długość 3185 km i wpływa do Morza Beringa w delcie Jukon-Kuskokwim. Powierzchnia dorzecza wynosi 840 000 km², z czego 323 800 znajduje się w Kanadzie. Jukon zamarza na około 8 miesięcy. Jest żeglowny do miasta Whitehorse. Jukon był używany jako główna droga transportu w czasach gorączki złota nad Klondike trwającej w latach 1896-1903. Łopatkowo-wiosłowo-sterowe łodzie rzeczne kursowały regularnie po rzece aż do lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy wybudowano drogę do Klondike. Jukon znaczy "wielka rzeka" w języku gwich’ińskim używanym przez indiańskie plemię Gwich’in. Rzeka była nazywana Kwiguk lub "wielki strumień" w językach jupickich używanych przez eskimo-aleuckie plemiona Yupik. Ogólnie przyjmowanym źródłem Jukonu jest Lodowiec Llewellyn na południowym końcu jeziora Atlin w Kolumbii Brytyjskiej. Inni sugerują, że źródłem rzeki jest jezioro Lindeman przy północnym końcu szlaku Chilkoot.
Jukon jest największą rzeka w północno - zachodniej Ameryce Północnej. Rzeka ma długosć 3185 km i wpływa do morza beringa w delcie.Jukon był używany jako główna droga transportu w czasach gorączki złota nad klondike trwającej w latach 1896-1903. Łopatkowo-wiosłowo-sterowe łodzie rzeczne kursowały regularnie po rzece aż do lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy wybudowano drogę do Klondike.