Zenek , który stal za Marianem i Julkiem roztrąca chłopców (…) i przeciąwszy szosę na ukos puszcza się w pogoń za mija wszy go wozem” Świadczy o odwadze i zwinności Zenka. ”to Zenek, wyskoczywszy z zarośli runął mu na plecy, przewrócił i przycisnął kolanami do ziemi (..)Zenek uwolniwszy rękę z uchwytu Wiktora szarpnął blondyna za nogę. Ruch był tak nie spodziewany, ze chłopak przewrócił się jak długi .” Świadczy o tym, że był on odważny i wrażliwy na krzywdę innych, w tym przypadku Dunaja. ”Nie bój się , nie bój się –myśli Ula po chwili nie myśli wcale czeka krzyku. Krzyku nie słychać. No to już- mówi ojciec” Świadczy o tym, że jest odporny na ból (rany).
