napisz opowiadanie o czynie który kogoś zadowolił

Moja koleżanka zawsze była prymuską. Uczyła się do każdego testu, kartkówki. Swoje zaległości zawsze nadrabiała i nigy nie miała jedynki. Pewnego dnia zachorowała, to było coś poważnego, ale ani jej rodzice, ani nauczyciele nie chcieli nic mówić. Niebyło jej tydzień, dwa, mieśiąc, pół roku. Czy to oznaczało koniec dobrych ocen? Chciałam jej pomuc, ot tak bezinteresownie. Zaniosłam jej lekcje, wytłumaczyłam zadania, przychodziłam codziennie w końcu nadrobiła materiał.  Pod koniec roku miała najlepszą średnią i pomimo tego, że mi się to nie udało cieszyłam się jej szczęściem w końcu to była moja zasługa. Nigy nie zapomne jej uradowanej miny i słów "jesteś najlepszą osobą jaką w życiu poznałam... dzienkuję"

               Parę dni temu zastanawiałem się co mam zrobić ze swoimi starymi zabawkami, które od dawna leżą na strychu. Były mi nie potrzebne bo już się nimi nie bawię a nie mam młodszego brata, któremu oddałbym je.                                   Myślałem nad tym idąc ze szkoły. Przechodziłem właśnie obok domu, którego właścicielami była biedna rodzina. Nagle zauważyłem małego chłopca siedzącego na nierównych schodkach ze łzami w oczach. Miał brudną, trochę dziurawą odzierz, wyglądał na przedszkolaka.  Podeszłem do niego by spytać się co się stało. Opowiedzał mi  o kłopotach finansowych jego rodziców. Nie miał nawet pieniędzy na jedną maskotkę. Zrobiło mi się go żal. Wtem przypomniałem sobie o moich niepotrzebnuch zabawkach. Pobiegłem do domu by je przynieść. Gdy wróciłem do chłopca był wniebowzięty. Dając mu je miałem wielką satysfakcję ze swojego czynu. Byłem z siebie zadowolony, że mogłem go uszczęśliwić.                      To nauczyło mnie, że warto  obdarowywać innych swoim wsparciem. Myślę, że każdy kto przeczytał to opowiadanie będzie o tym pamiętał.     pliss o najj ;)